چهارشنبه ۳۰ آبان ۰۳

آرشیو خرداد ماه 1403

چنانچه به دنبال اطلاعات پرکاربرد حقوقی هستید اینجا مکانی مناسب برای شماست

نحوه تشکیل مجمع عمومی در شرکت

۸ بازديد
تشریفات لازم برای تشکیل جلسه سهامدارهان (مجمع) چیست؟
1). انتشار آگهی دعوت از سهامداران در روزنامه کثیرالانتشار: برای تشکیل جلسه سهامداران، باید از تمام سهامداران برای شرکت در جلسه دعوت به عمل بیاید. در بعضی از شرکت‌ها، با توجه به اینکه تعداد سهامدارها بسیار زیاد است در نتیجه این دعوت، باید از طریق انتشار آگهی انجام شود. یا برخی از سهامداران در دسترس نیستند در این مورد هم باید دعوت از سهامدارها در روزنامه کثیرالانتشار شرکت، انتشار یابد.(ماده 97 لایحه)
تبصره: اگر همه سهامدارها در جلسه حاضر باشند، نیازی به انتشار آگهی نیست.

2). فاصله بین انتشار آگهی تا روز جلسه حداقل 10 روز و حداکثر 40 روز است. (ماده 98 لایحه)

شرایط آگهی دعوت:
3). دریافت ورقه ورود به جلسه توسط سهامدار با مراجعه به شرکت:. هر سهامدار برای اینکه بتواند در جلسه مجمع شرکت کند باید در تاریخی که مشخص شده است به شرکت مراجعه کند و با ارائه برگه سهم خود، ورقه ورود به جلسه دریافت کند. فقط سهامدارانی که ورقه ورود به جلسه مجمع را دارند می‌توانند در جلسه شرکت کنند. ضمنا سهامداران می‌توانند به جای خود وکیل یا نماینده معرفی کنند.(ماده 99 لایحه)

4). تشکیل جلسه مجمع با رعایت نصاب جلسه:. برای اینکه جلسه مجمع رسمیت پیدا کند اگر نوع مجمع«مجمع عمومی فوق‌العاده» باشد باید بیش از نصف سهامدارانی که حق رای دارند در جلسه حاضر باشند. اگر نصف یا کمتر از نصف سهامداران در جلسه باشند جلسه تشکیل نمی‌شود و باید مجمع مجددا تجدید شود. در جلسه دوم باید حداقل بیش از یک سوم سهامدارانی که حق رای دارند در جلسه حاضر شوند.
اگر نوع مجمع«مجمع عمومی عادی» باشد برای رسمیت جلسه باید حداقل بیش از نصف سهامدارانی که حق رای دارند در جلسه حاضر باشند. و اگر نصف یا کمتر باشند جلسه تشکیل نمی‌شود و باید برای بار دوم جلسه تشکیل دهند. در جلسه دوم هر تعداد سهامداری که حق رای دارند حاضر شوند جلسه رسمیت پیدا می‌کند.(مواد 84 و 87 لایحه)

5). انتخاب هیات رییسه برای اداره جلسه: به محض رسمیت پیدا کردن جلسه، سهامداران برای اداره جلسه باید هیات رییسه تعیین کنند. هیات رییسه شامل 1 نفر رییس و 2 نفر ناظر و 1 نفر منشی است. معمولا رییس مجمع همان رئیس هیات مدیره است، مگر اینکه موضوع جلسه، انتخاب یا عزل اعضای هیات مدیره باشد در این صورت رییس مجمع از بین سهامداران با رای‌گیری انتخاب می‌شود. رییس مجمع و 2 ناظر مجمع باید حتما سهامدار باشند ولی منشی می‌تواند از غیرسهامدارها انتخاب شود.(ماده 101 لایحه)

6). خواندن دستور جلسه به همراه دیگر اسناد لازم و رای‌گیری از سهامداران برای تصویب موضوع:. دستور جلسه توسط هیات رییسه خوانده می‌شود و اگر اسناد دیگری مربوط به موضوع جلسه باشد و خواندن آن ضروری باشد در جلسه برای تمام سهامداران قرائت می‌شود. بعد از بررسی موضوع جلسه، برای تصویب موضوع رای‌گیری می‌شود.

7). رعایت حد نصاب رای‌گیری برای تصویب موضوع جلسه:. برای تصویب یک موضوع اگر جلسه مجمع عمومی فوق‌العاده باشد دو سوم آراء سهامداران حاضر در جلسه کافی است. اگر مجمع عمومی عادی باشد برای تصویب موضوع «نصف به اضافه 1» آراء حاضر در جلسه کافی است. اگر موضوع انتخاب مدیران باشد اکثریت نسبی لازم است.(مواد 88 و 93 لایحه)

8). تنظیم صورت‌جلسه مجمع و امضاء توسط هیات رییسه مجمع(ماده 105 لایحه)

9). تهیه صورت(لیست) مربوط به مشخصات سهامداران حاضر در جلسه مجمع(ماده 99 لایحه): اطلاعاتی که باید در لیست از سهامداران حاضر در مجمع ذکر شود عبارت است:. هویت کامل سهامدار، آدرس سهامدار، تعداد سهام و تعداد آراء هر یک از حاضرین. اگر هیات رییسه به این تکلیف قانونی عمل نکند مطابق ماده 255 لایحه اصلاحی قانون تجارت مرتکب جرم شده و محکوم به پرداخت جزای نقدی می‌شود.

10). ارسال مصوبه مجمع به اداره ثبت جهت ثبت مصوبات و انتشار در روزنامه رسمی(مواد 105 و 106):. اگر موضوع جلسه مجمع یکی از موارد زیر باشد شرکت باید یک نسخه صورتجلسه را به اداره ثبت شرکت‌ها ارسال کند.
انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان– تصویب صورت‌های مالی و ترازنامه– کاهش یا افزایش سرمایه– تغییر در مواد اساسنامه– انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن.
 

لایحه اصلاح قانون تجارت

۴ بازديد
  • ‌لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

    ‌مصوب ۱۳۴۷.۱۲.۲۴ کمیسیون خاص مشترک مجلسین
  • ‌مبحث اول
  • "‌شرکت‌های سهامی"
  • ‌بخش ۱ - تعریف و تشکیل شرکت سهامی
  • ‌ماده ۱ - شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.
  • ‌ماده ۲ - شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می‌شود ولو این که موضوع عملیات آن امور
  • بازرگانی نباشد.
  • ‌ماده ۳ - در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد.
  • ‌ماده ۴ - شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می‌شود:
  • ‌نوع اول - شرکت‌هایی که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام
  • به مردم تأمین می‌کنند. این گونه شرکت‌ها شرکت سهامی عام‌نامیده می‌شوند.
  • ‌نوع دوم - شرکت‌هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسین تأمین
  • گردیده است. این گونه شرکت‌ها شرکت سهامی خاص‌نامیده می‌شوند.
  • ‌تبصره - در شرکت‌های سهامی عام عبارت "‌شرکت سهامی عام" و در شرکت‌های سهامی خاص
  • عبارت "‌ شرکت سهامی خاص" باید قبل از نام‌شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام
  • شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه‌ها و آگهی‌های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
  • ‌ماده ۵ - در موقع تأسیس سرمایه شرکت‌های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه
  • شرکت‌های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر‌باشد.
  • ‌در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تأسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر
  • شود باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان‌حداقل مقرر اقدام به عمل آید
  • یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت‌های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد
  • وگرنه هر ذینفع می‌تواند انحلال آن را‌از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.
  • ‌هرگاه قبل از صدور رأی قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را
  • موقوف خواهد نمود.
  • ‌ماده ۶ - برای تأسیس شرکت‌های سهامی عام مؤسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه شرکت
  • را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد‌شده را در حسابی به نام شرکت در
  • شرف تأسیس نزد یکی از بانک‌ها سپرده سپس اظهارنامه‌ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت
  • و طرح اعلامیه‌پذیره‌نویسی سهام که به امضاء کلیه مؤسسین رسیده باشد در تهران به
  • اداره ثبت شرکت‌ها و در شهرستان‌ها به دایره ثبت شرکت‌ها و در نقاطی که دایره‌ثبت
  • شرکت‌ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.
  • ‌تبصره - هرگاه قسمتی از تعهد مؤسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک
  • مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی‌حساب باز شده است تودیع و
  • گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمائم آن به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم نمایند.
  • ‌ماده ۷ - اظهارنامه مذکور در ماده ۶ باید با قید تاریخ به امضاء کلیه مؤسسین
  • رسیده و موضوعات زیر مخصوصاً در آن ذکر شده باشد:
  • ۱ - نام شرکت.
  • ۲ - هویت کامل و اقامتگاه مؤسسین.
  • ۳ - موضوع شرکت.
  • ۴ - مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک.
  • ۵ - تعداد سهام با نام و بی‌نام و مبلغ اسمی آنها و در صورتی که سهام ممتاز نیز
  • مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه‌سهم.
  • ۶ - میزان تعهد هر یک از مؤسسین و مبلغی که پرداخت کرده‌اند با تعیین شماره حساب و
  • نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است. در‌مورد آورده غیر نقد تعیین
  • اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل
  • نمود.
  • ۷ - مرکز اصلی شرکت.
  • ۸ - مدت شرکت.
  • ‌ماده ۸ - طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء مؤسسین رسیده و مشتمل بر مطالب
  • زیر باشد:
  • ۱ - نام شرکت.
  • ۲ - موضوع شرکت به طور صریح و منجز.
  • ۳ - مدت شرکت.
  • ۴ - مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تأسیس شعبه مورد نظر باشد.
  • ۵ - مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک.
  • ۶ - تعداد سهام بی‌نام و بانام و مبلغ اسمی آنها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز
  • مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات اینگونه‌سهام.
  • ۷ - تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که
  • ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال‌متجاوز نخواهد بود.
  • ۸ - نحوه انتقال سهام بانام.
  • ۹ - طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی‌نام و بالعکس.
  • ۱۰ - در صورت پیش‌بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن.
  • ۱۱ - شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت.
  • ۱۲ - مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی.
  • ۱۳ - مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آنها.
  • ۱۴ - طریقه شور و اخذ رأی و اکثریت لازم برای معتبربودن تصمیمات مجامع عمومی.
  • ۱۵ - تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت مأموریت آنها و نحوه تعیین جانشین برای
  • مدیرانی که فوت یا استعفا می‌کنند یا محجور یا معزول یا به‌جهات قانونی ممنوع
  • می‌گردند.
  • ۱۶ - تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران.
  • ۱۷ - تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
  • ۱۸ - قید این که شرکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت مأموریت
  • بازرس.
  • ۱۹ - تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و
  • تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه.
  • ۲۰ - نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن.
  • ۲۱ - نحوه تغییر اساسنامه.
  • ‌ماده ۹ - طرح اعلامیه پذیره‌نویسی مذکور در ماده ۶ باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
  • ۱ - نام شرکت.
  • ۲ - موضوع شرکت و نوع فعالیت‌هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می‌شود.
  • ۳ - مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تأسیس شعبه مورد نظر باشد
  • ۴ - مدت شرکت.
  • ۵ - هویت کامل و اقامتگاه و شغل مؤسسین در صورتی که تمام یا بعضی از مؤسسین در
  • امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق‌یا اطلاعات یا تجارتی داشته
  • باشند ذکر آن به اختصار.
  • ۶ - مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع
  • سهام. در مورد سرمایه غیر نقد شرکت تعیین مقدار و مشخصات‌و اوصاف و ارزش آن به
  • نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
  • ۷ - در صورتی که مؤسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته‌اند تعیین چگونگی و موجبات
  • آن مزایا به تفصیل.
  • ۸ - تعیین مقداری از سرمایه که مؤسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده‌اند.
  • ۹ - ذکر هزینه‌هایی که مؤسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی
  • که انجام گرفته است پرداخت کرده‌اند و برآورد‌هزینه‌های لازم تا شروع فعالیت‌های
  • شرکت.
  • ۱۰ - در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناً مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد ذکر
  • مشخصات اجازه‌نامه یا موافقت اصولی آن مراجع.
  • ۱۱ - ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره‌نویسی باید توسط پذیره‌نویسی تعهد شود
  • و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره‌نویسی نقداً‌پرداخت گردد.
  • ۱۲ - ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب
  • پرداخت شود و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص‌ذی‌علاقه می‌توانند برای پذیره‌نویسی و
  • پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند.
  • ۱۳ - تصریح به این که اظهارنامه مؤسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه
  • علاقمندان به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم شده است.
  • ۱۴ - ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع
  • عمومی مؤسس منحصراً در آن منتشر خواهد شد.
  • ۱۵ - چگونگی تخصیص سهام به پذیره‌نویسان.
  • ‌ماده ۱۰ - مرجع ثبت شرکت‌ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن و تطبیق مندرجات
  • آنها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی را صادر‌خواهد نمود.
  • ‌ماده ۱۱ - اعلامیه پذیره‌نویسی باید توسط مؤسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در
  • بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می‌گیرد در معرض دید‌علاقمندان قرار داده شود.
  • ‌ماده ۱۲ - ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره‌نویسی معین شده است علاقمندان به بانک
  • مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضاء و مبلغی را که نقداً باید‌پرداخت شود تأدیه و
  • رسید دریافت خواهند کرد.
  • ‌ماده ۱۳ - ورقه تعهد سهم باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
  • ۱ - نام و موضوع و مرکز اصلی و مدت شرکت.
  • ۲ - سرمایه شرکت.
  • ۳ - شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی و مرجع صدور آن.
  • ۴ - تعداد سهامی که مورد تعهد واقع می‌شود و مبلغ اسمی آن و هم چنین مبلغی که از
  • آن بابت نقداً در موقع پذیره‌نویسی باید پرداخت شود.
  • ۵ - نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره‌نویسان باید به آن حساب
  • پرداخت شود.
  • ۶ - هویت و نشانی کامل پذیره‌نویس.
  • ۷ - قید این که پذیره‌نویس متعهد است مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را طبق
  • مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید.
  • ‌ماده ۱۴ - ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضاء پذیره‌نویس یا
  • قائم‌مقام قانونی او رسیده نسخه اول نزد بانک نگاهداری و‌نسخه دوم با قید رسید وجه
  • و مهر و امضاء بانک به پذیره‌نویس تسلیم می‌شود.
  • ‌تبصره - در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضاء کند هویت و نشانی
  • کامل و سمت امضاکننده قید و مدرک سمت او اخذ و‌ضمیمه خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۵ - امضاء ورقه تعهد سهم به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات
  • مجامع عمومی صاحبان سهام می‌باشد.
  • ‌ماده ۱۶ - پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره‌نویسی معین شده است و یا در صورتی که
  • مدت تمدید شده باشد مؤسسین حداکثر تا یک ماه به‌تعهدات پذیره‌نویسان رسیدگی و پس
  • از احراز این که تمام سرمایه شرکت صحیحاً تعهد گردیده و اقلاً سی و پنج درصد آن
  • پرداخت شده است تعداد‌سهام هر یک از تعهدکنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی
  • مؤسس را دعوت خواهند نمود.
  • ‌ماده ۱۷ - مجمع عمومی مؤسس با رعایت مقررات این قانون تشکیل و پس از رسیدگی و
  • احراز پذیره‌نویسی کلیه سهام شرکت و تأدیه مبالغ لازم و‌شور درباره اساسنامه شرکت
  • و تصویب آن اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می‌کند و نیز مجمع
  • عمومی مؤسس روزنامه‌کثیرالانتشاری را که هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام
  • تا تشکیل مجمع عمومی سالانه به طور منحصر در آن منتشر خواهد شد تعیین‌خواهد نمود.
  • مدیران و بازرسان شرکت باید کتباً قبول سمت نمایند. قبول سمت به خودی خود دلیل بر
  • این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و‌مسئولیت‌های سمت خود عهده‌دار آن
  • گردیده‌اند. از این تاریخ شرکت تشکیل شده محسوب می‌شود.
  • ‌ماده ۱۸ - اساسنامه‌ای که به تصویب مجمع عمومی مؤسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه
  • مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت‌شرکت به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم
  • خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۹ - در صورتی که شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده ۶
  • این قانون به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از‌مؤسسین یا پذیره‌نویسان مرجع
  • ثبت شرکت‌ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهینامه‌ای حاکی از عدم ثبت شرکت
  • صادر و به بانکی که تعهد‌سهام و تأدیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می‌دارد
  • تا مؤسسین و پذیره‌نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را
  • مسترد‌دارند در این صورت هر گونه هزینه‌ای که برای تأسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده
  • باشد به عهده مؤسسین خواهد بود.
  • ‌ماده ۲۰ - برای تأسیس و ثبت شرکت‌های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه
  • مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت‌ها کافی خواهد بود:
  • ۱ - اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
  • ۲ - اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تأدیه قسمت نقدی
  • آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد.‌اظهارنامه مذکور باید به امضای
  • کلیه سهامداران رسیده باشد. هرگاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقد باشد
  • باید تمام آن تأدیه گردیده و صورت‌تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد
  • و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در
  • اظهارنامه‌منعکس شده باشد.
  • ۳ - انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورتجلسه‌ای قید و به
  • امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
  • ۴ - قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت به قسمت اخیر ماده ۱۷.
  • ۵ - ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین
  • مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
  • ‌تبصره - سایر قیود و شرایطی که در این قانون برای تشکیل و ثبت شرکت‌های سهامی عام
  • مقرر است در مورد شرکت‌های سهامی خاص‌لازم‌الرعایه نخواهد بود.
  • ‌ماده ۲۱ - شرکت‌های سهامی خاص نمی‌توانند سهام خود را برای پذیره‌نویسی یا فروش
  • در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک‌ها عرضه نمایند و یا‌به انتشار آگهی و اطلاعیه
  • و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات
  • مربوط به شرکت‌های سهامی عام به‌نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند.
  • ‌ماده ۲۲ - استفاده از وجوه تأدیه شده به نام شرکت‌های سهامی در شرف تأسیس ممکن
  • نیست مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت و یا در مورد‌مذکور در ماده ۱۹.
  • ‌ماده ۲۳ - مؤسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تأسیس و به ثبت
  • رسانیدن شرکت انجام می‌دهند مسئولیت تضامنی دارند.
  • ‌بخش ۲ - سهام
  • ‌ماده ۲۴ - سهم قسمتی است از سرمایه شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و
  • منافع صاحب آن در شرکت سهامی می‌باشد ورقه‌سهم سند قابل معامله‌ای است که نماینده
  • تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.
  • ‌تبصره ۱ - سهم ممکن است بانام و یا بی‌نام باشد.
  • ‌تبصره ۲ - در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات این قانون مزایایی
  • قائل شوند این گونه سهام سهام ممتاز نامیده می‌شود.
  • ‌ماده ۲۵ - اوراق سهام باید متحدالشکل و چاپی و دارای شماره ترتیب بوده و به امضای
  • لااقل دو نفر که به موجب مقررات اساسنامه تعیین می‌شوند‌برسد.
  • ‌ماده ۲۶ - در ورقه سهم نکات زیر باید قید شود:
  • ۱ - نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت‌ها.
  • ۲ - مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن.
  • ۳ - تعیین نوع سهم.
  • ۴ - مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن به حروف و به اعداد.
  • ۵ - تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.
  • ‌ماده ۲۷ - تا زمانی که اوراق سهام صادر نشده است شرکت باید به صاحبان سهام
  • گواهینامه موقت سهم بدهد که معرف تعداد و نوع سهام و مبلغ‌پرداخت شده آن باشد. این
  • گواهینامه در حکم سهم است ولی در هر حال ظرف مدت یک سال پس از پرداخت تمامی مبلغ
  • اسمی سهم باید ورقه سهم‌صادر و به صاحب سهم تسلیم و گواهینامه موقت سهم مسترد و
  • ابطال گردد.
  • ‌ماده ۲۸ - تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم
  • ممنوع است. در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران‌خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
  • ‌ماده ۲۹ - در شرکت‌های سهامی عام مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده هزار ریال بیشتر
  • باشد.
  • ‌ماده ۳۰ - مادام که تمامی مبلغ اسمی هر سهم پرداخت نشده صدور ورقه سهم بی‌نام یا
  • گواهینامه موقت بی‌نام ممنوع است به تعهد کننده اینگونه‌سهام گواهینامه موقت با
  • نام داده خواهد شد که نقل و انتقال آن تابع مقررات مربوط به نقل و انتقال سهام
  • بانام است.
  • ‌ماده ۳۱ - در مورد صدور گواهینامه موقت سهم مواد ۲۵ و ۲۶ باید رعایت شود.
  • ‌ماده ۳۲ - مبلغ اسمی سهام و همچنین قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد.
  • ‌ماده ۳۳ - مبلغ پرداخت نشده سهام هر شرکت سهامی باید ظرف مدت مقرر در اساسنامه
  • مطالبه شود. در غیر این صورت هیأت مدیره شرکت باید‌مجمع عمومی فوق‌العاده صاحبان
  • سهام را به منظور تقلیل سرمایه شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده سرمایه دعوت کند و
  • تشکیل دهد وگرنه هر ذینفع‌حق خواهد داشت که برای تقلیل سرمایه ثبت شده شرکت تا
  • میزان مبلغ پرداخت شده به دادگاه رجوع کند.
  • ‌تبصره - مطالبه مبلغ پرداخت نشده سهام یا هر مقدار از آن باید از کلیه صاحبان
  • سهام و بدون تبعیض به عمل آید.
  • ‌ماده ۳۴ - کسی که تعهد ابتیاع سهمی را نموده مسئول پرداخت تمام مبلغ اسمی آن
  • می‌باشد و در صورتی که قبل از تأدیه تمام مبلغ اسمی سهم آن‌را به دیگری انتقال دهد
  • بعد از انتقال سهم دارنده سهم مسئول پرداخت بقیه مبلغ اسمی آن خواهد بود.
  • ‌ماده ۳۵ - در هر موقع که شرکت بخواهد تمام یا قسمتی از مبلغ پرداخت نشده سهام را
  • مطالبه کند باید مراتب را از طریق نشر آگهی در روزنامه‌کثیرالانتشاری که آگهی‌های
  • مربوط به شرکت در آن منتشر می‌شود به صاحبان فعلی سهام اطلاع دهد و مهلت معقول و
  • متناسبی برای پرداخت مبلغ‌مورد مطالبه مقرر دارد. پس از انقضاء چنین مهلتی هر مبلغ
  • که تأدیه نشده باشد نسبت به آن خسارت دیر کرد از قرار نرخ رسمی بهره به علاوه
  • چهار‌درصد در سال به مبلغ تأدیه نشده علاوه خواهد شد و پس از اخطار از طرف شرکت به
  • صاحب سهم و گذشتن یک ماه اگر مبلغ مورد مطالبه و خسارت‌تأخیر آن تماماً پرداخت نشود
  • شرکت این گونه سهام را در صورتی که در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده باشد از طریق
  • بورس وگرنه از طریق مزایده به‌فروش خواهد رسانید. از حاصل فروش سهم بدواً کلیه
  • هزینه‌های مترتبه برداشت گردیده و در صورتی که خالص حاصل فروش از بدهی صاحب سهم
  • (‌بابت اصل و هزینه‌ها و خسارت دیر کرد) بیشتر باشد مازاد به وی پرداخت می‌شود.
  • ‌ماده ۳۶ - در مورد ماده ۳۵ آگهی فروش سهم با قید مشخصات سهام مورد مزایده فقط یک
  • نوبت در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط به‌شرکت در آن نشر می‌گردد منتشر
  • و یک نسخه از آگهی وسیله پست سفارشی برای صاحب سهم ارسال می‌شود. هرگاه قبل از
  • تاریخی که برای فروش‌معین شده است کلیه بدهی‌های مربوط به سهام اعم از اصل -
  • خسارات - هزینه‌ها به شرکت پرداخت شود شرکت از فروش سهام خودداری خواهد‌کرد. در
  • صورت فروش سهام نام صاحب سهم سابق از دفاتر شرکت حذف و اوراق سهام یا گواهینامه
  • موقت سهام با قید کلمه المثنی به نام خریدار صادر‌و اوراق سهام یا گواهینامه موقت
  • سهام قبلی ابطال می‌شود و مراتب برای اطلاع عموم آگهی می‌گردد.
  • ‌ماده ۳۷ - دارندگان سهام مذکور در ماده ۳۵ حق حضور و رأی در مجامع عمومی صاحبان
  • سهام شرکت را نخواهند داشت و در احتساب حد نصاب‌تشکیل مجامع عمومی تعداد این گونه
  • سهام از کل تعداد سهام شرکت کسر خواهد شد. به علاوه حق دریافت سود قابل تقسیم و حق
  • رجحان در خرید‌سهام جدید شرکت و هم چنین حق دریافت اندوخته قابل تقسیم نسبت به این
  • گونه سهام معلق خواهد ماند.
  • ‌ماده ۳۸ - در مورد ماده ۳۷ هرگاه دارندگان سهام قبل از فروش سهام بدهی خود را
  • بابت اصل و خسارات و هزینه‌ها به شرکت پرداخت کنند مجدداً‌حق حضور و رأی در مجامع
  • عمومی را خواهند داشت و می‌توانند حقوق مالی وابسته به سهام خود را که مشمول مرور
  • زمان نشده باشد مطالبه کنند.
  • ‌ماده ۳۹ - سهم بی‌نام به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته
  • می‌شود مگر خلاف آن ثابت گردد. نقل و انتقال این گونه سهام‌به قبض و اقباض به عمل
  • می‌آید.
  • ‌گواهینامه موقت سهام بی‌نام در حکم سهام بی‌نام است و از لحاظ مالیات بر درآمد
  • مشمول مقررات سهام بی‌نام می‌باشد.
  • ‌ماده ۴۰ - انتقال سهام بانام باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و انتقال
  • دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضاء‌کند.
  • ‌در موردی که تمامی مبلغ اسمی سهم پرداخت نشده است نشانی کامل انتقال گیرنده نیز
  • در دفتر ثبت سهام شرکت قید و به امضای انتقال گیرنده یا وکیل‌یا نماینده قانونی او
  • رسیده و از نظر اجرای تعهدات ناشی از نقل و انتقال سهم معتبر خواهد بود. هر گونه
  • تغییر اقامتگاه نیز باید به همان ترتیب به ثبت‌رسیده و امضاء شود. هر انتقالی که
  • بدون رعایت شرایط فوق به عمل آید از نظر شرکت و اشخاص ثالث فاقد اعتبار است.
  • ‌ماده ۴۱ - در شرکت‌های سهامی عام نقل و انتقال سهام نمی‌تواند مشروط به موافقت
  • مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام بشود.
  • ‌ماده ۴۲ - هر شرکت سهامی می‌تواند به موجب اساسنامه و هم چنین تا موقعی که شرکت
  • منحل نشده است طبق تصویب مجمع عمومی‌فوق‌العاده صاحبان سهام سهام ممتاز ترتیب دهد.
  • امتیازات این گونه سهام و نحوه استفاده از آن باید به طور وضوح تعیین گردد. هر
  • گونه تغییر در‌امتیازات وابسته به سهام ممتاز باید به تصویب مجمع عمومی فوق‌العاده
  • شرکت با جلب موافقت دارندگان نصف به علاوه یک این گونه سهام انجام‌گیرد.
  • ‌بخش ۳ - تبدیل سهام
  • ‌ماده ۴۳ - هرگاه شرکت بخواهد به موجب مقررات اساسنامه یا بنا به تصمیم مجمع عمومی
  • فوق‌العاده سهامداران خود سهام بی‌نام شرکت را به‌سهام بانام و یا آن که سهام
  • بانام را به سهام بی‌نام تبدیل نماید باید بر طبق مواد زیر عمل کند.
  • ‌ماده ۴۴ - در مورد تبدیل سهام بی‌نام به سهام بانام باید مراتب در روزنامه
  • کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد سه نوبت‌هر یک به
  • فاصله پنج روز منتشر و مهلتی که کمتر از شش ماه از تاریخ اولین آگهی نباشد به
  • صاحبان سهام داده شود تا برای تبدیل سهام خود به مرکز‌شرکت مراجعه کنند. در آگهی
  • تصریح خواهد شد که پس از انقضای مهلت مزبور کلیه سهام بی‌نام شرکت باطل شده تلقی
  • می‌گردد.
  • ‌ماده ۴۵ - سهام بی‌نامی که ظرف مهلت مذکور در ماده ۴۴ برای تبدیل به سهام بانام
  • به مرکز شرکت تسلیم نشده باشد باطل شده محسوب و برابر‌تعداد آن سهام بانام صادر و
  • توسط شرکت در صورتی که سهام شرکت در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده باشد از طریق
  • بورس وگرنه از طریق حراج‌فروخته خواهد شد. آگهی حراج حداکثر تا یک ماه پس از
  • انقضای مهلت شش ماه مذکور فقط یک نوبت در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های
  • مربوط‌به شرکت در آن نشر می‌گردد منتشر خواهد شد. فاصله بین آگهی و تاریخ حراج
  • حداقل ده روز و حداکثر یک ماه خواهد بود. در صورتی که در تاریخ‌تعیین شده تمام یا
  • قسمتی از سهام به فروش نرسد حراج تا دو نوبت طبق شرایط مندرج در این ماده تجدید
  • خواهد شد.
  • ‌ماده ۴۶ - از حاصل فروش سهامی که بر طبق ماده ۴۵ فروخته می‌شود بدواً هزینه‌های
  • مترتبه از قبیل هزینه آگهی حراج یا حق‌الزحمه کارگزار بورس‌کسر و مازاد آن توسط
  • شرکت در حساب بانکی بهره‌دار سپرده می‌شود. در صورتی که ظرف ده سال از تاریخ فروش
  • سهام باطل شده به شرکت مسترد‌شود مبلغ سپرده و بهره مربوطه به دستور شرکت از طرف
  • بانک به مالک سهم پرداخت می‌شود. پس از انقضای ده سال باقیمانده وجوه در حکم
  • مال‌بلاصاحب بوده و باید از طرف بانک و با اطلاع دادستان شهرستان به خزانه دولت
  • منتقل گردد.
  • ‌تبصره - در مورد مواد ۴۵ و ۴۶ هرگاه پس از تجدید حراج مقداری از سهام به فروش
  • نرسد صاحبان سهام بی‌نام که به شرکت مراجعه می‌کنند به‌ترتیب مراجعه به شرکت
  • اختیار خواهند داشت از خالص حاصل فروش سهامی که فروخته شده به نسبت سهامی بی‌نام
  • در دست دارند وجه نقد دریافت‌کنند و یا آن که برابر تعداد سهام بی‌نام خود سهام
  • بانام تحصیل نمایند و این ترتیب تا وقتی که وجه نقد و سهم فروخته نشده هر دو در
  • اختیار شرکت قرار‌دارد رعایت خواهد شد.
  • ‌ماده ۴۷ - برای تبدیل سهام بانام به سهام بی‌نام مراتب فقط یک نوبت در روزنامه
  • کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد.‌منتشر و مهلتی که
  • نباید کمتر از دو ماه باشد به صاحبان سهام داده می‌شود تا برای تبدیل سهام خود به
  • مرکز شرکت مراجعه کنند. پس از انقضای مهلت‌مذکور برابر تعداد سهامی که تبدیل نشده
  • است سهام بی‌نام صادر و در مرکز شرکت نگاهداری خواهد شد تا هر موقع که دارندگان
  • سهام بانام به شرکت‌مراجعه کنند سهام بانام آنان اخذ و ابطال و سهام بی‌نام به
  • آنها داده شود.
  • ‌ماده ۴۸ - پس از تبدیل کلیه سهام بی‌نام به سهام بانام و یا تبدیل سهام بانام به
  • سهام بی‌نام و یا حسب مورد پس از گذشتن هر یک از مهلت‌های‌مذکور در مواد ۴۴ و ۴۷
  • شرکت باید مرجع ثبت شرکت‌ها را از تبدیل سهام خود کتباً مطلع سازد تا مراتب طبق
  • مقررات به ثبت رسیده و برای اطلاع‌عموم آگهی شود.
  • ‌ماده ۴۹ - دارندگان سهامی که بر طبق مواد فوق سهام خود را تعویض ننموده باشند
  • نسبت به آن سهام حق حضور و رأی در مجامع عمومی صاحبان‌سهام را نخواهند داشت.
  • ‌ماده ۵۰ - در مورد تعویض گواهینامه موقت سهام یا اوراق سهام بانام یا بی‌نام بر
  • طبق مفاد مواد ۴۷ و ۴۹ عمل خواهد شد.
  • ‌بخش ۴ - اوراق قرضه
  • ‌ماده ۵۱ - شرکت سهامی عام می‌تواند تحت شرایط مندرج در این قانون اوراق قرضه
  • منتشر کند.
  • ‌ماده ۵۲ - ورقه قرضه ورقه قابل معامله‌ای است که معرف مبلغی وام است با بهره معین
  • که تمامی آن یا اجزاء آن در موعد یا مواعد معینی باید‌مسترد گردد. برای ورقه قرضه
  • ممکن است علاوه بر بهره حقوق دیگری نیز شناخته شود.
  • ‌ماده ۵۳ - دارندگان اوراق قرضه در اداره امور شرکت هیچ گونه دخالتی نداشته و فقط
  • بستانکار شرکت محسوب می‌شوند.
  • ‌ماده ۵۴ - پذیره‌نویسی و خرید اوراق قرضه عمل تجاری نمی‌باشد.
  • ‌ماده ۵۵ - انتشار اوراق قرضه ممکن نیست مگر وقتی که کلیه سرمایه ثبت شده شرکت
  • تأدیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو‌ترازنامه آن به تصویب مجمع
  • عمومی رسیده باشد.
  • ‌ماده ۵۶ - هرگاه انتشار اوراق قرضه در اساسنامه شرکت پیش‌بینی نشده باشد مجمع
  • عمومی فوق‌العاده صاحبان سهام می‌تواند بنا به پیشنهاد هیأت‌مدیره انتشار اوراق
  • قرضه را تصویب و شرایط آن را تعیین کند. اساسنامه و یا مجمع عمومی می‌تواند به
  • هیأت مدیره شرکت اجازه دهد که طی مدتی که‌از دو سال تجاوز نکند یک یا چند بار به
  • انتشار اوراق قرضه مبادرت نماید.
  • ‌تبصره - در هر بار انتشار مبلغ اسمی اوراق قرضه و نیز قطعات اوراق قرضه (‌در صورت
  • تجزیه) باید متساوی باشد.
  • ‌ماده ۵۷ - تصمیم راجع به فروش اوراق قرضه و شرایط صدور و انتشار آن باید همراه با
  • طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه کتباً به مرجع ثبت‌شرکت‌ها اعلام شود. مرجع مذکور
  • مفاد تصمیم را ثبت و خلاصه آن را همراه با طرح اطلاعیه انتشار اوراق قرضه به هزینه
  • شرکت در روزنامه رسمی‌آگهی خواهد نمود.
  • ‌تبصره - قبل از انجام تشریفات مذکور در ماده فوق هر گونه آگهی برای فروش اوراق
  • قرضه ممنوع است.
  • ‌ماده ۵۸ - اطلاعیه انتشار اوراق قرضه باید مشتمل بر نکات زیر بوده و توسط
  • دارندگان امضاء مجاز شرکت امضاء شده باشد:
  • ۱ - نام شرکت.
  • ۲ - موضوع شرکت.
  • ۳ - شماره و تاریخ ثبت شرکت.
  • ۴ - مرکز اصلی شرکت.
  • ۵ - مدت شرکت.
  • ۶ - مبلغ سرمایه شرکت و تصریح به این که کلیه آن پرداخت شده است.
  • ۷ - در صورتی که شرکت سابقاً اوراق قرضه صادر کرده است مبلغ و تعداد و تاریخ صدور
  • آن و تضمیناتی که احتمالاً برای بازپرداخت آن در نظر‌گرفته شده است و هم چنین مبالغ
  • بازپرداخت شده آن و در صورتی که اوراق قرضه سابق قابل تبدیل به سهام شرکت بوده
  • باشد مقداری از آن گونه اوراق‌قرضه که هنوز تبدیل به سهم نشده است.
  • ۸ - در صورتی که شرکت سابقاً اوراق قرضه مؤسسه دیگری را تضمین کرده باشد مبلغ و مدت
  • و سایر شرایط تضمین مذکور.
  • ۹ - مبلغ قرضه و مدت آن و هم چنین مبلغ اسمی هر ورقه و نرخ بهره‌ای که به قرضه
  • تعلق می‌گیرد و ترتیب محاسبه آن و ذکر سایر حقوقی که‌احتمالاً برای اوراق قرضه در
  • نظر گرفته شده است و هم چنین موعد یا مواعد و شرایط بازپرداخت اصل و پرداخت بهره و
  • غیره و در صورتی که اوراق‌قرضه قابل بازخرید باشد شرایط و ترتیب بازخرید.
  • ۱۰ - تضمیناتی که احتمالاً برای اوراق قرضه در نظر گرفته شده است.
  • ۱۱ - اگر اوراق قرضه قابل تعویض با سهام شرکت یا قابل تبدیل به سهام شرکت باشد
  • مهلت و سایر شرایط تعویض یا تبدیل.
  • ۱۲ - خلاصه گزارش وضع مالی شرکت و خلاصه ترازنامه آخرین سال مالی آن که به تصویب
  • مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده است.
  • ‌ماده ۵۹ - پس از انتشار آگهی مذکور در ماده ۵۷ شرکت باید تصمیم مجمع عمومی و
  • اطلاعیه انتشار اوراق قرضه را با قید شماره و تاریخ آگهی‌منتشر شده در روزنامه
  • رسمی و هم چنین شماره و تاریخ روزنامه رسمی که آگهی در آن منتشر شده است در
  • روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط‌به شرکت در آن نشر می‌گردد آگهی کند.
  • ‌ماده ۶۰ - ورقه قرضه باید شامل نکات زیر بوده و به همان ترتیبی که برای امضای
  • اوراق سهام مقرر شده است امضاء بشود:
  • ۱ - نام شرکت.
  • ۲ - شماره و تاریخ ثبت شرکت.
  • ۳ - مرکز اصلی شرکت.
  • ۴ - مبلغ سرمایه شرکت.
  • ۵ - مدت شرکت.
  • ۶ - مبلغ اسمی و شماره ترتیب و تاریخ صدور ورقه قرضه.
  • ۷ - تاریخ و شرایط بازپرداخت قرضه و نیز شرایط بازخرید ورقه قرضه (‌اگر قابل
  • بازخرید باشد).
  • ۸ - تضمیناتی که احتمالاً برای قرضه در نظر گرفته شده است.
  • ۹ - در صورت قابلیت تعویض اوراق قرضه با سهام شرایط و ترتیباتی که باید برای تعویض
  • رعایت شود با ذکر نام اشخاص یا مؤسساتی که تعهد‌تعویض اوراق قرضه را کرده‌اند.
  • ۱۰ - در صورت قابلیت تبدیل ورقه قرضه به سهام شرکت مهلت و شرایط این تبدیل.
  • ‌ماده ۶۱ - اوراق قرضه ممکن است قابل تعویض با سهام شرکت باشد در این صورت مجمع
  • عمومی فوق‌العاده باید بنا به پیشنهاد هیأت مدیره و‌گزارش خاص بازرسان شرکت مقارن
  • اجازه انتشار اوراق قرضه افزایش سرمایه شرکت را اقلاً برابر با مبلغ قرضه تصویب
  • کند.
  • ‌ماده ۶۲ - افزایش سرمایه مذکور در ماده ۶۱ قبل از صدور اوراق قرضه باید به وسیله
  • یک یا چند بانک یا مؤسسه مالی معتبر پذیره‌نویسی شده باشد‌و قراردادی که در موضوع
  • این گونه پذیره‌نویسی و شرایط آن و تعهد پذیره‌نویسی مبنی بر دادن این گونه سهام
  • به دارندگان اوراق قرضه و سایر شرایط‌مربوط به آن بین شرکت و این گونه
  • پذیره‌نویسان منعقد شده است نیز باید به تصویب مجمع عمومی مذکور در ماده ۶۱ برسد
  • وگرنه معتبر نخواهد بود.
  • ‌تبصره - شورای پول و اعتبار شرایط بانک‌ها و مؤسسات مالی را که می‌توانند افزایش
  • سرمایه شرکت‌ها را پذیره‌نویسی کنند تعیین خواهد نمود.
  • ‌ماده ۶۳ - در مورد مواد ۶۱ و ۶۲ حق رجحان سهامداران شرکت در خرید سهام قابل تعویض
  • با اوراق قرضه خود به خود منتفی خواهد بود.
  • ‌ماده ۶۴ - شرایط و ترتیب تعویض ورقه قرضه با سهم باید در ورقه قرضه قید شود.
  • ‌تعویض ورقه قرضه با سهم تابع میل و رضایت دارنده ورقه قرضه است.
  • ‌دارنده ورقه قرضه در هر موقع قبل از سررسید ورقه می‌تواند تحت شرایط و به ترتیبی
  • که در ورقه قید شده است آن را با سهم شرکت تعویض کند.
  • ‌ماده ۶۵ - از تاریخ تصمیم مجمع مذکور در ماده ۶۱ تا انقضای موعد یا مواعد اوراق
  • قرضه شرکت نمی‌تواند اوراق قرضه جدید قابل تعویض یا قابل‌تبدیل به سهام منتشر کند
  • یا سرمایه خود را مستهلک سازد یا آن را از طریق بازخرید سهام کاهش دهد یا اقدام به
  • تقسیم اندوخته کند یا در نحوه تقسیم‌منافع تغییراتی بدهد. کاهش سرمایه شرکت در
  • نتیجه زیان‌های وارده که منتهی به تقلیل مبلغ اسمی سهام و یا تقلیل عده سهام بشود
  • شامل سهامی نیز که‌دارندگان اوراق قرضه در نتیجه تبدیل اوراق خود دریافت می‌دارند
  • می‌گردد و چنین تلقی می‌شود که این گونه دارندگان اوراق قرضه از همان موقع
  • انتشار‌اوراق مزبور سهامدار شرکت بوده‌اند.
  • ‌ماده ۶۶ - از تاریخ تصمیم مجمع مذکور در ماده ۶۱ تا انقضای موعد یا مواعد اوراق
  • قرضه صدور سهام جدید در نتیجه انتقال اندوخته به سرمایه و‌به طور کلی دادن سهم و
  • یا تخصیص یا پرداخت وجه به سهامداران تحت عناوینی از قبیل جایزه یا منافع انتشار
  • سهام ممنوع خواهد بود مگر آن که‌حقوق دارندگان اوراق قرضه که متعاقباً اوراق خود را
  • با سهام شرکت تعویض می‌کنند به نسبت سهامی که در نتیجه معاوضه مالک می‌شوند حفظ
  • شود.‌به منظور فوق شرکت باید تدابیر لازم را اتخاذ کند تا دارندگان اوراق قرضه که
  • متعاقباً اوراق خود را با سهام شرکت تعویض می‌کنند بتوانند به نسبت و‌تحت همان
  • شرایط حقوق مالی مذکور را استیفا نمایند.
  • ‌ماده ۶۷ - سهامی که جهت تعویض با اوراق قرضه صادر می‌شود بانام بوده و تا انقضای
  • موعد یا مواعد اوراق قرضه وثیقه تعهد پذیره‌نویسان در برابر‌دارندگان اوراق قرضه
  • دائر به تعویض سهام با اوراق مذکور می‌باشد و نزد شرکت نگاهداری خواهد شد این گونه
  • سهام تا انقضاء موعد یا مواعد اوراق‌قرضه فقط قابل انتقال به دارندگان اوراق مزبور
  • بوده و نقل و انتقال این گونه سهام در دفاتر شرکت ثبت نخواهد شد مگر وقتی که تعویض
  • ورقه قرضه با‌سهم احراز گردد.
  • ‌ماده ۶۸ - سهامی که جهت تعویض با اوراق قرضه صادر می‌شود مادام که این تعویض به
  • عمل نیامده است تا انقضاء موعد یا مواعد اوراق قرضه‌قابل تأمین و توقیف نخواهد
  • بود.
  • ‌ماده ۶۹ - اوراق قرضه ممکن است قابل تبدیل به سهام شرکت باشد در این صورت مجمع
  • عمومی فوق‌العاده‌ای که اجازه انتشار اوراق قرضه را‌می‌دهد شرایط و مهلتی را که طی
  • آن دارندگان این گونه اوراق خواهند توانست اوراق خود را به سهام شرکت تبدیل کنند
  • تعیین و اجازه افزایش سرمایه‌را به هیأت مدیره خواهد داد.
  • ‌ماده ۷۰ - در مورد ماده ۶۹ هیأت مدیره شرکت بر اساس تصمیم مجمع عمومی مذکور در
  • همان ماده در پایان مهلت مقرر معادل مبلغ بازپرداخت‌نشده اوراق قرضه‌ای که جهت
  • تبدیل به سهام شرکت عرضه شده است سرمایه شرکت را افزایش داده و پس از ثبت این
  • افزایش در مرجع ثبت شرکت‌ها‌سهام جدید صادر و به دارندگان اوراق مذکور معادل مبلغ
  • بازپرداخت نشده اوراقی که به شرکت تسلیم کرده‌اند سهم خواهد داد.
  • ‌ماده ۷۱ - در مورد اوراق قرضه قابل تبدیل به سهم مجمع عمومی باید بنا به پیشنهاد
  • هیأت مدیره و گزارش خاص بازرسان شرکت اتخاذ تصمیم‌نماید و هم چنین مواد ۶۳ و ۶۴ در
  • مورد اوراق قرضه قابل تبدیل به سهم نیز باید رعایت شود.
  • ‌بخش ۵ - مجامع عمومی
  • ‌ماده ۷۲ - مجمع عمومی شرکت سهامی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می‌شود. مقررات
  • مربوط به حضور عده لازم برای تشکیل مجمع عمومی‌و آراء لازم جهت اتخاذ تصمیمات در
  • اساسنامه معین خواهد شد مگر در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاص برای آن مقرر
  • شده باشد.
  • ‌ماده ۷۳ - مجامع عمومی به ترتیب عبارتند از:
  • ۱ - مجمع عمومی مؤسس.
  • ۲ - مجمع عمومی عادی.
  • ۳ - مجمع عمومی فوق‌العاده.
  • ‌ماده ۷۴ - وظایف مجمع عمومی مؤسس به قرار زیر است:
  • ۱ - رسیدگی به گزارش مؤسسین و تصویب آن و هم چنین احراز پذیره‌نویسی کلیه سهام
  • شرکت و تأدیه مبالغ لازم.
  • ۲ - تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت لزوم اصلاح آن.
  • ۳ - انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت.
  • ۴ - تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای سهامداران
  • تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد‌شد.
  • ‌تبصره - گزارش مؤسسین باید حداقل پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی مؤسس در محلی
  • که در آگهی دعوت مجمع تعیین شده است برای‌مراجعه پذیره‌نویسان سهام آماده باشد.
  • ‌ماده ۷۵ - در مجمع عمومی مؤسس حضور عده‌ای از پذیره‌نویسان که حداقل نصف سرمایه
  • شرکت را تعهد نموده باشند ضروری است. اگر در اولین‌دعوت اکثریت مذکور حاصل نشد
  • مجامع عمومی جدید فقط تا دو نوبت توسط مؤسسین دعوت می‌شوند مشروط بر این که لااقل
  • بیست روز قبل از‌انعقاد آن مجمع آگهی دعوت آن با قید دستور جلسه قبل و نتیجه آن در
  • روزنامه کثیرالانتشاری که در اعلامیه پذیره‌نویسی معین شده است منتشر گردد.‌مجمع
  • عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه شرکت در آن حاضر باشند.
  • در هر یک از دو مجمع فوق کلیه تصمیمات باید‌به اکثریت دو ثلث آراء حاضرین اتخاذ
  • شود در صورتی که در مجمع عمومی یک سوم اکثریت لازم حاضر نشد مؤسسین عدم تشکیل شرکت
  • را اعلام‌می‌دارند.
  • ‌تبصره - در مجمع عمومی مؤسس کلیه مؤسسین و پذیره‌نویسان حق حضور دارند و هر سهم
  • دارای یک رأی خواهد بود.
  • ‌ماده ۷۶ - هرگاه یک یا چند نفر از مؤسسین آورده غیر نقد داشته باشند مؤسسین باید
  • قبل از اقدام به دعوت مجمع عمومی مؤسس نظر کتبی‌کارشناس رسمی وزارت دادگستری را در
  • مورد ارزیابی آورده‌های غیر نقد جلب و آن را جزء گزارش اقدامات خود در اختیار مجمع
  • عمومی مؤسس‌بگذارند. در صورتی که مؤسسین برای خود مزایایی مطالبه کرده باشند باید
  • توجیه آن به ضمیمه گزارش مزبور به مجمع مؤسس تقدیم شود.
  • ‌ماده ۷۷ - گزارش مربوط به ارزیابی آورده‌های غیر نقد و علل و موجبات مزایای
  • مطالبه شده باید در مجمع عمومی مؤسس مطرح گردد.
  • ‌دارندگان آورده غیر نقد و کسانی که مزایای خاصی برای خود مطالبه کرده‌اند در
  • موقعی که تقویم آورده غیر نقدی که تعهد کرده‌اند یا مزایای آنها موضوع‌رأی است حق
  • رأی ندارند و آن قسمت از سرمایه غیر نقد که موضوع مذاکره و رأی است از حیث حد نصاب
  • جزء سرمایه شرکت منظور نخواهد شد.
  • ‌ماده ۷۸ - مجمع عمومی نمی‌تواند آورده‌های غیر نقد را بیش از آنچه که از طرف
  • کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی شده است قبول کند.
  • ‌ماده ۷۹ - هرگاه آورده غیر نقد یا مزایایی که مطالبه شده است تصویب نگردد دومین
  • جلسه مجمع به فاصله مدتی که از یک ماه تجاوز نخواهد کرد‌تشکیل خواهد شد. در فاصله
  • دو جلسه اشخاصی که آورده غیر نقد آنها قبول نشده است در صورت تمایل می‌توانند تعهد
  • غیر نقد خود را به تعهد نقد‌تبدیل و مبالغ لازم را تأدیه نمایند و اشخاصی که
  • مزایای مورد مطالبه آنها تصویب نشده می‌توانند با انصراف از آن مزایا در شرکت باقی
  • بمانند. در‌صورتی که صاحبان آورده غیر نقد و مطالبه‌کنندگان مزایا به نظر مجمع
  • تسلیم نشوند تعهد آنها نسبت به سهام خود باطل شده محسوب می‌گردد و
  • سایر‌پذیره‌نویسان می‌توانند به جای آنها سهام شرکت را تعهد و مبالغ لازم را تأدیه
  • کنند.
  • ‌ماده ۸۰ - در جلسه دوم مجمع عمومی مؤسس که بر طبق ماده قبل به منظور رسیدگی به
  • وضع آورده‌های غیر نقد و مزایای مطالبه شده تشکیل‌می‌گردد باید بیش از نصف
  • پذیره‌نویسان هر مقدار از سهام شرکت که تعهد شده است حاضر باشند. در آگهی دعوت این
  • جلسه باید نتیجه جلسه قبل و‌دستور جلسه دوم قید گردد.
  • ‌ماده ۸۱ - در صورتی که در جلسه دوم معلوم گردد که در اثر خروج دارندگان آورده غیر
  • نقد و یا مطالبه‌کنندگان مزایا و عدم تعهد و تأدیه سهام آنها از‌طرف سایر
  • پذیره‌نویسان قسمتی از سرمایه شرکت تعهد نشده است و به این ترتیب شرکت قابل تشکیل
  • نباشد مؤسسین باید ظرف ده روز از تاریخ‌تشکیل آن مجمع مراتب را به مرجع ثبت
  • شرکت‌ها اطلاع دهند تا مرجع مزبور گواهینامه مذکور در ماده ۱۹ این قانون را صادر
  • کند.
  • ‌ماده ۸۲ - در شرکت‌های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی مؤسس الزامی نیست لیکن جلب نظر
  • کارشناس مذکور در ماده ۷۶ این قانون‌ضروری است و نمی‌توان آورده‌های غیر نقد را به
  • مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول نمود.
  • ‌ماده ۸۳ - هر گونه تغییر در مواد اساسنامه یا در سرمایه شرکت یا انحلال شرکت قبل
  • از موعد منحصراً در صلاحیت مجمع عمومی فوق‌العاده‌می‌باشد.
  • ‌ماده ۸۴ - در مجمع عمومی فوق‌العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رأی دارند
  • باید حاضر باشند. اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور‌حاصل نشد مجمع برای بار دوم
  • دعوت و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهامی که حق رأی دارند رسمیت یافته و اتخاذ
  • تصمیم خواهد نمود به‌شرط آن که در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد.
  • ‌ماده ۸۵ - تصمیمات مجمع عمومی فوق‌العاده همواره به اکثریت دو سوم آراء حاضر در
  • جلسه رسمی معتبر خواهد بود.
  • ‌ماده ۸۶ - مجمع عمومی عادی می‌تواند نسبت به کلیه امور شرکت به جز آنچه که در
  • صلاحیت مجمع عمومی مؤسس و فوق‌العاده است تصمیم‌بگیرد.
  • ‌ماده ۸۷ - در مجمع عمومی عادی حضور دارندگان اقلاً بیش از نصف سهامی که حق رأی
  • دارند ضروری است اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور‌حاصل نشد مجمع برای بار دوم دعوت
  • خواهد شد و با حضور هر عده از صاحبان سهامی که حق رأی دارد رسمیت یافته و اخذ
  • تصمیم خواهد نمود. به‌شرط آن که در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد.
  • ‌ماده ۸۸ - در مجمع عمومی عادی تصمیمات همواره به اکثریت نصف به علاوه یک آراء
  • حاضر در جلسه رسمی معتبر خواهد بود مگر در مورد‌انتخاب مدیران و بازرسان که اکثریت
  • نسبی کافی خواهد بود.
  • ‌در مورد انتخاب مدیران تعداد آراء هر رأی دهنده در عدد مدیرانی که باید انتخاب
  • شوند ضرب می‌شود و حق رأی هر رأی دهنده برابر با حاصل ضرب‌مذکور خواهد بود. رأی
  • دهنده می‌تواند آراء خود را به یک نفر بدهد یا آن را بین چند نفری که مایل باشد
  • تقسیم کند اساسنامه شرکت نمی‌تواند خلاف‌این ترتیب را مقرر دارد.
  • ‌ماده ۸۹ - مجمع عمومی عادی باید سالی یک بار در موقعی که در اساسنامه پیش‌بینی
  • شده است برای رسیدگی به ترازنامه و حساب سود و زیان‌سال مالی قبل و صورت دارایی و
  • مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه شرکت و رسیدگی به گزارش
  • مدیران و بازرس یا‌بازرسان و سایر امور مربوط به حساب‌های سال مالی تشکیل شود.
  • ‌تبصره - بدون قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در مجمع عمومی اخذ تصمیم نسبت به
  • ترازنامه و حساب سود و زیان سال مالی معتبر‌نخواهد بود.
  • ‌ماده ۹۰ - تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام فقط پس از تصویب مجمع عمومی جایز
  • خواهد بود و در صورت وجود منافع تقسیم ده درصد‌از سود ویژه سالانه بین صاحبان سهام
  • الزامی است.
  • ‌ماده ۹۱ - چنانچه هیأت مدیره مجمع عمومی عادی سالانه را در موعد مقرر دعوت نکند
  • بازرس یا بازرسان شرکت مکلفند رأساً اقدام به دعوت‌مجمع مزبور بنمایند.
  • ‌ماده ۹۲ - هیأت مدیره و هم چنین بازرس یا بازرسان شرکت می‌توانند در مواقع مقتضی
  • مجمع عمومی عادی را به طور فوق‌العاده دعوت نمایند. در‌این صورت دستور جلسه مجمع
  • باید در آگهی دعوت قید شود.
  • ‌ماده ۹۳ - در هر موقعی که مجمع عمومی صاحبان سهام بخواهد در حقوق نوع مخصوصی از
  • سهام شرکت تغییر بدهد تصمیم مجمع قطعی‌نخواهد بود مگر بعد از آن که دارندگان این
  • گونه سهام در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آن که تصمیم جلسه خاص مذکور
  • معتبر باشد‌باید دارندگان لااقل نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند و اگر در
  • این دعوت این حد نصاب حاصل نشود در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاً یک‌سوم اینگونه
  • سهام کافی خواهد بود. تصمیمات همواره به اکثریت دو سوم آراء معتبر خواهد بود.
  • ‌ماده ۹۴ - هیچ مجمع عمومی نمی‌تواند تابعیت شرکت را تغییر بدهد و یا هیچ اکثریتی
  • نمی‌تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید.
  • ‌ماده ۹۵ - سهامدارانی که اقلاً یک پنجم سهام شرکت را مالک باشند حق دارند که دعوت
  • صاحبان سهام را برای تشکیل مجمع عمومی از هیأت‌مدیره خواستار شوند و هیأت مدیره
  • باید حداکثر تا بیست روز مجمع مورد درخواست را با رعایت تشریفات مقرره دعوت کند در
  • غیر این صورت‌درخواست‌کنندگان می‌توانند دعوت مجمع را از بازرس یا بازرسان شرکت
  • خواستار شوند و بازرس یا بازرسان مکلف خواهند بود که با رعایت تشریفات‌مقرره مجمع
  • مورد تقاضا را حداکثر تا ده روز دعوت نمایند وگرنه آنگونه صاحبان سهام حق خواهند
  • داشت مستقیماً به دعوت مجمع اقدام کنند به شرط‌آن که کلیه تشریفات راجع به دعوت
  • مجمع را رعایت نموده و در آگهی دعوت به عدم اجابت درخواست خود توسط هیأت مدیره و
  • بازرسان تصریح‌نمایند.
  • ‌ماده ۹۶ - در مورد ماده ۹۵ دستور مجمع منحصراً موضوعی خواهد بود که در تقاضانامه
  • ذکر شده است و هیأت‌رییسه مجمع از بین صاحبان سهام‌انتخاب خواهد شد.
  • ‌ماده ۹۷ - در کلیه موارد دعوت صاحبان سهام برای تشکیل مجامع عمومی باید از طریق
  • نشر آگهی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط به‌شرکت در آن نشر می‌گردد
  • به عمل آید. هر یک از مجامع عمومی سالیانه باید روزنامه کثیرالانتشاری را که هر
  • گونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای‌سهامداران تا تشکیل مجمع عمومی سالانه بعد در آن
  • منتشر خواهد شد تعیین نمایند. این تصمیم باید در روزنامه کثیرالانتشاری که تا
  • تاریخ چنین‌تصمیمی جهت نشر دعوتنامه‌ها و اطلاعیه‌های مربوط به شرکت قبلاً تعیین
  • شده منتشر گردد.
  • ‌تبصره - در مواقعی که کلیه صاحبان سهام در مجمع حاضر باشند نشر آگهی و تشریفات
  • دعوت الزامی نیست.
  • ‌ماده ۹۸ - فاصله بین نشر دعوتنامه مجمع عمومی و تاریخ تشکیل آن حداقل ده روز و
  • حداکثر چهل روز خواهد بود.
  • ‌ماده ۹۹ - قبل از تشکیل مجمع عمومی هر صاحب سهمی که مایل به حضور در مجمع عمومی
  • باشد باید با ارائه ورقه سهم یا تصدیق موقت سهم‌متعلق به خود به شرکت مراجعه و
  • ورقه ورود به جلسه را دریافت کند.
  • ‌فقط سهامدارانی حق ورود به مجمع را دارند که ورقه ورودی دریافت کرده باشند. از
  • حاضرین در مجمع صورتی ترتیب داده خواهد شد که در آن هویت‌کامل و اقامتگاه و تعداد
  • سهام و تعداد آراء هر یک از حاضرین قید و به امضاء آنان خواهد رسید.
  • ‌ماده ۱۰۰ - در آگهی دعوت صاحبان سهام برای تشکیل مجمع عمومی دستور جلسه و تاریخ و
  • محل تشکیل مجمع با قید ساعت و نشانی کامل‌باید قید شود.
  • ‌ماده ۱۰۱ - مجامع عمومی توسط هیأت‌رییسه‌ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر
  • اداره می‌شود. در صورتی که ترتیب دیگری در‌اساسنامه پیش‌بینی نشده باشد ریاست مجمع
  • با رئیس هیأت مدیره خواهد بود مگر در مواقعی که انتخاب یا عزل بعضی از مدیران یا
  • کلیه آنها جزو‌دستور جلسه مجمع باشد که در این صورت رئیس مجمع از بین سهامداران
  • حاضر در جلسه به اکثریت نسبی انتخاب خواهد شد. ناظران از بین صاحبان‌سهام انتخاب
  • خواهند شد ولی منشی جلسه ممکن است صاحب سهم نباشد.
  • ‌ماده ۱۰۲ - در کلیه مجامع عمومی حضور وکیل یا قائم‌مقام قانونی صاحب سهم و هم
  • چنین حضور نماینده یا نمایندگان شخصیت حقوقی به شرط‌ارائه مدرک وکالت یا نمایندگی
  • به منزله حضور خود صاحب سهم است.
  • ‌ماده ۱۰۳ - در کلیه مواردی که در این قانون اکثریت آراء در مجامع عمومی ذکر شده
  • است مراد اکثریت آراء حاضرین در جلسه است.
  • ‌ماده ۱۰۴ - هرگاه در مجمع عمومی تمام موضوعات مندرج در دستور مجمع مورد اخذ تصمیم
  • واقع نشود هیأت‌رییسه مجمع با تصویب مجمع‌می‌تواند اعلام تنفس نموده و تاریخ جلسه
  • بعد را که نباید دیرتر از دو هفته باشد تعیین کند. تمدید جلسه محتاج به دعوت و
  • آگهی مجدد نیست و در‌جلسات بعد مجمع با همان حد نصاب جلسه اول رسمیت خواهد داشت.
  • ‌ماده ۱۰۵ - از مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی صورتجلسه‌ای توسط منشی ترتیب داده
  • می‌شود که به امضاء هیأت‌رییسه مجمع رسیده و یک‌نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری
  • خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۰۶ - در مواردی که تصمیمات مجمع عمومی متضمن یکی از امور ذیل باشد یک نسخه
  • از صورتجلسه مجمع باید به جهت ثبت به مرجع‌شرکت‌ها ارسال گردد:
  • ۱ - انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان.
  • ۲ - تصویب ترازنامه.
  • ۳ - کاهش یا افزایش سرمایه و هر نوع تغییر در اساسنامه.
  • ۴ - انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن.
  • ‌بخش ۶ - هیأت مدیره
  • ‌ماده ۱۰۷ - شرکت سهامی به وسیله هیأت مدیره‌ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده
  • و کلاً یا بعضاً قابل عزل می‌باشند اداره خواهد شد. عده‌اعضای هیأت مدیره در
  • شرکت‌های سهامی عمومی نباید از پنج نفر کمتر باشد.
  • ‌ماده ۱۰۸ - مدیران شرکت توسط مجمع عمومی مؤسس و مجمع عمومی عادی انتخاب می‌شوند.
  • ‌ماده ۱۰۹ - مدت مدیریت مدیران در اساسنامه معین می‌شود لیکن این مدت از دو سال
  • تجاوز نخواهد کرد.
  • ‌انتخاب مجدد مدیران بلامانع است.
  • ‌ماده ۱۱۰ - اشخاص حقوقی را می‌توان به مدیریت شرکت انتخاب نمود. در این صورت شخص
  • حقوقی همان مسئولیت‌های مدنی شخص حقیقی‌عضو هیأت مدیره را داشته و باید یک نفر را
  • به نمایندگی دائمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید.
  • ‌چنین نماینده‌ای مشمول همان شرایط و تعهدات و مسئولیت‌های مدنی و جزایی عضو هیأت
  • مدیره بوده و از جهت مدنی با شخص حقوقی که او را به‌نمایندگی تعیین نموده است
  • مسئولیت تضامنی خواهد داشت.
  • ‌شخص حقوقی عضو هیأت مدیره می‌تواند نماینده خود را عزل کند به شرط آن که در همان
  • موقع جانشین او را کتباً به شرکت معرفی نماید وگرنه غایب‌محسوب می‌شود.
  • ‌ماده ۱۱۱ - اشخاص ذیل نمی‌توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند:
  • ۱ - محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آنها صادر شده است.
  • ۲ - کسانی که به علت ارتکاب جنایت با یکی از جنحه‌های ذیل به موجب حکم قطعی از
  • حقوق اجتماعی کلاً یا بعضاً محروم شده باشند در مدت‌محرومیت:
  • ‌سرقت - خیانت در امانت - کلاهبرداری - جنحه‌هایی که به موجب قانون در حکم خیانت
  • در امانت یا کلاهبرداری شناخته شده است - اختلاس -‌تدلیس - تصرف غیر قانونی در
  • اموال عمومی.
  • ‌تبصره - دادگاه شهرستان به تقاضای هر ذینفع حکم عزل هر مدیری را که برخلاف مفاد
  • این ماده انتخاب شود یا پس از انتخاب مشمول مفاد این‌ماده گردد صادر خواهد کرد و
  • حکم دادگاه مزبور قطعی خواهد بود.
  • ‌ماده ۱۱۲ - در صورتی که بر اثر فوت یا استعفا یا سلب شرایط از یک یا چند نفر از
  • مدیران تعداد اعضاء هیأت مدیره از حداقل مقرر در این قانون‌کمتر شود اعضاء
  • علی‌البدل به ترتیب مقرر در اساسنامه والا به ترتیب مقرر توسط مجمع عمومی جای آنان
  • را خواهند گرفت و در صورتی که عضو‌علی‌البدل تعیین نشده باشد و یا تعداد اعضاء
  • علی‌البدل کافی برای تصدی محل‌های خالی در هیأت مدیره نباشد مدیران باقیمانده باید
  • بلافاصله مجمع‌عمومی عادی شرکت را جهت تکمیل اعضاء هیأت مدیره دعوت نمایند.
  • ‌ماده ۱۱۳ - در مورد ماده ۱۱۲ هرگاه هیأت مدیره حسب مورد از دعوت مجمع عمومی برای
  • انتخاب مدیری که سمت او بلامتصدی مانده‌خودداری کند هر ذینفع حق دارد از بازرس یا
  • بازرسان شرکت بخواهد که به دعوت مجمع عمومی عادی جهت تکمیل عده مدیران با رعایت
  • تشریفات‌لازم اقدام کنند و بازرس یا بازرسان مکلف به انجام چنین درخواستی
  • می‌باشند.
  • ‌ماده ۱۱۴ - مدیران باید تعداد سهامی را که اساسنامه شرکت مقرر کرده است دارا
  • باشند. این تعداد سهام نباید از تعداد سهامی که به موجب اساسنامه‌جهت دادن رأی در
  • مجامع عمومی لازم است کمتر باشد. این سهام برای تضمین خساراتی است که ممکن است از
  • تقصیرات مدیران منفرداً یا مشترکاً بر‌شرکت وارد شود. سهام مذکور با اسم بوده و قابل
  • انتقال نیست و مادام که مدیری مفاصا حساب دوره تصدی خود در شرکت را دریافت نداشته
  • باشد‌سهام مذکور در صندوق شرکت به عنوان وثیقه باقی خواهد ماند.
  • ‌ماده ۱۱۵ - در صورتی که مدیری هنگام انتخاب مالک تعداد سهام لازم به عنوان وثیقه
  • نباشند و هم چنین در صورت انتقال قهری سهام مورد وثیقه‌و یا افزایش یافتن تعداد
  • سهام لازم به عنوان وثیقه، مدیر باید ظرف مدت یک ماه تعداد سهام لازم به عنوان
  • وثیقه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارد‌وگرنه مستعفی محسوب خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۱۶ - تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان هر دوره مالی شرکت به منزله مفاصا
  • حساب مدیران برای همان دوره مالی می‌باشد و پس از‌تصویب ترازنامه و حساب سود و
  • زیان دوره مالی که طی آن مدت مدیریت مدیران منقضی یا به هر نحو دیگری از آنان سلب
  • سمت شده است سهام‌مورد وثیقه اینگونه مدیران خود به خود از قید وثیقه آزاد خواهد
  • شد.
  • ‌ماده ۱۱۷ - بازرس یا بازرسان شرکت مکلفند هر گونه تخلفی از مقررات قانونی و
  • اساسنامه شرکت در مورد سهام وثیقه مشاهده کنند به مجمع‌عمومی عادی گزارش دهند.
  • ‌ماده ۱۱۸ - جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام
  • درباره آنها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران‌شرکت دارای کلیه اختیارات لازم
  • برای اداره امور شرکت می‌باشند مشروط بر آن که تصمیمات و اقدامات آنها در حدود
  • موضوع شرکت باشد. محدود‌کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات
  • مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در
  • مقابل‌اشخاص ثالث باطل و کان‌لم‌یکن است.
  • ‌ماده ۱۱۹ - هیأت مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضای هیأت یک رئیس و یک نایب
  • رئیس که باید شخص حقیقی باشند برای هیأت مدیره‌تعیین می‌نماید. مدت ریاست رئیس و
  • نیابت نایب رئیس هیأت مدیره بیش از مدت عضویت آنها در هیأت مدیره نخواهد بود. هیأت
  • مدیره در هر موقع‌می‌تواند رئیس و نایب رئیس هیأت مدیره را از سمت‌های مذکور عزل
  • کند. هر ترتیبی خلاف این ماده مقرر شود کان‌لم‌یکن خواهد بود.
  • ‌تبصره ۱ - از نظر اجرای مفاد این ماده شخص حقیقی که به عنوان نماینده شخص حقوقی
  • عضو هیأت مدیره معرفی شده باشند در حکم عضو‌هیأت مدیره تلقی خواهد شد.
  • ‌تبصره ۲ - هرگاه رئیس هیأت مدیره موقتاً نتواند وظایف خود را انجام دهد وظایف او
  • را نایب رئیس هیأت مدیره انجام خواهد داد.
  • ‌ماده ۱۲۰ - رئیس هیأت مدیره علاوه بر دعوت و اداره جلسات هیأت مدیره موظف است که
  • مجامع عمومی صاحبان سهام را در مواردی که هیأت‌مدیره مکلف به دعوت آنها می‌باشد
  • دعوت نماید.
  • ‌ماده ۱۲۱ - برای تشکیل جلسات هیأت مدیره حضور بیش از نصف اعضاء هیأت مدیره لازم
  • است. تصمیمات باید به اکثریت آراء حاضرین اتخاذ‌گردد مگر آن که در اساسنامه اکثریت
  • بیشتری مقرر شده باشد.
  • ‌ماده ۱۲۲ - ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیأت مدیره را اساسنامه تعیین خواهد کرد.
  • ولی در هر حال عده‌ای از مدیران که اقلاً یک سوم اعضاء‌هیأت مدیره را تشکیل دهند
  • می‌توانند در صورتی که از تاریخ تشکیل آخرین جلسه هیأت مدیره حداقل یک ماه گذشته
  • باشد با ذکر دستور جلسه هیأت‌مدیره را دعوت نمایند.
  • ‌ماده ۱۲۳ - برای هر یک از جلسات هیأت مدیره باید صورتجلسه‌ای تنظیم و لااقل به
  • امضاء اکثریت مدیران حاضر در جلسه برسد. در‌صورتجلسات هیأت مدیره نام مدیرانی که
  • حضور دارند یا غایب می‌باشند و خلاصه‌ای از مذاکرات و هم چنین تصمیمات متخذ در
  • جلسه با قید تاریخ‌در آن ذکر می‌گردد. هر یک از مدیران که با تمام یا بعضی از
  • تصمیمات مندرج در صورتجلسه مخالف باشد نظر او باید در صورتجلسه قید شود.
  • ‌ماده ۱۲۴ - هیأت مدیره باید اقلاً یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرکت
  • برگزیند و حدود اختیارات و مدت تصدی و حق‌الزحمه او را‌تعیین کند در صورتی که مدیر
  • عامل عضو هیأت مدیره باشد دوره مدیریت عامل او از مدت عضویت او در هیأت مدیره
  • بیشتر نخواهد بود. مدیر عامل‌شرکت نمی‌تواند در عین حال رئیس هیأت مدیره همان شرکت
  • باشد مگر با تصویب سه چهارم آراء حاضر در مجمع عمومی.
  • ‌تبصره - هیأت مدیره در هر موقع می‌تواند مدیر عامل را عزل نماید.
  • ‌ماده ۱۲۵ - مدیر عامل شرکت در حدود اختیاراتی که توسط هیأت مدیره به او تفویض شده
  • است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت حق‌امضاء دارد.
  • ‌ماده ۱۲۶ - اشخاص مذکور در ماده ۱۱۱ نمی‌توانند به مدیریت عامل شرکت انتخاب شوند
  • و هم چنین هیچ کس نمی‌تواند در عین حال مدیریت‌عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد.
  • تصمیمات و اقدامات مدیر عاملی که برخلاف مفاد این ماده انتخاب شده است در مقابل
  • صاحبان سهام و‌اشخاص ثالث معتبر و مسئولیت‌های سمت مدیریت عامل شامل حال او خواهد
  • شد.
  • ‌ماده ۱۲۷ - هرکس برخلاف ماده ۱۲۶ به مدیریت عامل انتخاب شود یا پس از انتخاب
  • مشمول ماده مذکور گردد دادگاه شهرستان به تقاضای هر‌ذینفع حکم عزل او را صادر
  • خواهد کرد و چنین حکمی قطعی خواهد بود.
  • ‌ماده ۱۲۸ - نام و مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه‌ای از
  • صورتجلسه هیأت مدیره به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام و پس‌از ثبت در روزنامه رسمی آگهی
  • شود.
  • ‌ماده ۱۲۹ - اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت و هم چنین مؤسسات و شرکت‌هایی که
  • اعضای هیأت مدیره و یا مدیر عامل شرکت شریک یا‌عضو هیأت مدیره یا مدیر عامل آنها
  • باشند نمی‌توانند بدون اجازه هیأت مدیره در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت
  • می‌شود به طور مستقیم یا‌غیر مستقیم طرف معامله واقع و یا سهیم شوند و در صورت
  • اجازه نیز هیأت مدیره مکلف است بازرس شرکت را از معامله‌ای که اجازه آن داده
  • شده‌بلافاصله مطلع نماید و گزارش آن را به اولین مجمع عمومی عادی صاحبان سهام بدهد
  • و بازرس نیز مکلف است ضمن گزارش خاصی حاوی جزئیات‌معامله نظر خود را درباره چنین
  • معامله‌ای به همان مجمع تقدیم کند. عضو هیأت مدیره یا مدیر عامل ذینفع در معامله
  • در جلسه هیأت مدیره و نیز در‌مجمع عمومی عادی هنگام اخذ تصمیم نسبت به معامله
  • مذکور در حق رأی نخواهد داشت.
  • ‌ماده ۱۳۰ - معاملات مذکور در ماده ۱۲۹ در هر حال ولو آن که توسط مجمع عادی تصویب
  • نشود در مقابل اشخاص ثالث معتبر است مگر در موارد‌تدلیس و تقلب که شخص ثالث در آن
  • شرکت کرده باشد. در صورتی که بر اثر انجام معامله به شرکت خسارتی وارد آمده باشد
  • جبران خسارت بر عهده‌هیأت مدیره و مدیر عامل یا مدیران ذینفع و مدیرانی است که
  • اجازه آن معامله را داده‌اند که همگی آنها متضامناً مسئول جبران خسارت وارده به
  • شرکت‌می‌باشند.
  • ‌ماده ۱۳۱ - در صورتی که معاملات مذکور در ماده ۱۲۹ این قانون بدون اجازه هیأت
  • مدیره صورت گرفته باشد هرگاه مجمع عمومی عادی شرکت‌آنها را تصویب نکند آن معاملات
  • قابل ابطال خواهد بود و شرکت می‌تواند تا سه سال از تاریخ انعقاد معامله و در
  • صورتی که معامله مخفیانه انجام گرفته‌باشد تا سه سال از تاریخ کشف آن بطلان معامله
  • را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند. لیکن در هر حال مسئولیت مدیر و مدیران و یا
  • مدیر عامل ذینفع‌در مقابل شرکت باقی خواهد بود. تصمیم به درخواست بطلان معامله با
  • مجمع عمومی عادی صاحبان سهام است که پس از استماع گزارش بازرس‌مشعر بر عدم رعایت
  • تشریفات لازم جهت انجام معامله در این مورد رأی خواهد داد. مدیر یا مدیر عامل
  • ذینفع در معامله حق شرکت در رأی نخواهد‌داشت. مجمع عمومی مذکور در این ماده به
  • دعوت هیأت مدیره یا بازرس شرکت تشکیل خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۳۲ - مدیر عامل شرکت و اعضاء هیأت مدیره به استثناء اشخاص حقوقی حق ندارند
  • هیچگونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نمایند و‌شرکت نمی‌تواند دیون آنان را تضمین
  • یا تعهد کند. اینگونه عملیات به خودی خود باطل است. در مورد بانک‌ها و شرکت‌های
  • مالی و اعتباری معاملات‌مذکور در این ماده به شرط آن که تحت قیود و شرایط عادی و
  • جاری انجام گیرد معتبر خواهد بود. ممنوعیت مذکور در این ماده شامل اشخاصی نیز
  • که‌به نمایندگی شخص حقوقی عضو هیأت مدیره در جلسات هیأت مدیره شرکت می‌کنند و هم
  • چنین شامل همسر و پدر و مادر و اجداد و اولاد و اولاد‌اولاد و برادر و خواهر اشخاص
  • مذکور در این ماده می‌باشد.
  • ‌ماده ۱۳۳ - مدیران و مدیر عامل نمی‌توانند معاملاتی نظیر معاملات شرکت که متضمن
  • رقابت با عملیات شرکت باشد انجام دهند. هر مدیری که از‌مقررات این ماده تخلف کند و
  • تخلف او موجب ضرر شرکت گردد مسئول جبران آن خواهد بود. منظور از ضرر در این ماده
  • اعم است از ورود خسارت یا‌تقویت منفعت.
  • ‌ماده ۱۳۴ - مجمع عمومی عادی صاحبان سهام می‌تواند با توجه به ساعات حضور اعضاء
  • غیر موظف هیأت مدیره در جلسات هیأت مزبور‌پرداخت مبلغی را به آنها به طور مقطوع
  • بابت حق حضور آنها در جلسات تصویب کند مجمع عمومی این مبلغ را با توجه به تعداد
  • ساعات و اوقاتی که‌هر عضو هیأت مدیره در جلسات هیأت حضور داشته است تعیین خواهد
  • کرد. هم چنین در صورتی که در اساسنامه پیش‌بینی شده باشد مجمع عمومی‌می‌تواند
  • تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضاء هیأت
  • مدیره تخصیص داده شود اعضاء غیر موظف هیأت‌مدیره حق ندارند به جز آنچه در این ماده
  • پیش‌بینی شده است در قبال سمت مدیریت خود به طور مستمر یا غیر مستمر بابت حقوق یا
  • پاداش یا‌حق‌الزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند.
  • ‌ماده ۱۳۵ - کلیه اعمال و اقدامات مدیران و مدیر عامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث
  • نافذ و معتبر است و نمی‌توان به عذر عدم اجرای تشریفات‌مربوط به طرز انتخاب آنها
  • اعمال و اقدامات آنان را غیر معتبر دانست.
  • ‌ماده ۱۳۶ - در صورت انقضاء مدت مأموریت مدیران تا زمان انتخاب مدیران جدید مدیران
  • سابق کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن خواهند بود.‌هرگاه مراجع موظف به دعوت
  • مجمع عمومی به وظیفه خود عمل نکنند هر ذینفع می‌تواند از مرجع ثبت شرکت‌ها دعوت
  • مجمع عمومی عادی را برای‌انتخاب مدیران تقاضا نماید.
  • ‌ماده ۱۳۷ - هیأت مدیره باید لااقل هر شش ماه یک بار خلاصه صورت دارایی و قروض
  • شرکت را تنظیم کرده به بازرسان بدهد.
  • ‌ماده ۱۳۸ - هیأت مدیره موظف است بعد از انقضای سال مالی شرکت ظرف مهلتی که در
  • اساسنامه پیش‌بینی شده است مجمع عمومی سالیانه را‌برای تصویب عملیات سال مالی قبل
  • و تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت دعوت نماید.
  • ‌ماده ۱۳۹ - هر صاحب سهم می‌تواند از پانزده روز قبل از انعقاد مجمع عمومی در مرکز
  • شرکت به صورت حساب‌ها مراجعه کرده و از ترازنامه و‌حساب سود و زیان و گزارش عملیات
  • مدیران و گزارش بازرسان رونوشت بگیرد.
  • ‌ماده ۱۴۰ - هیأت مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان
  • اندوخته قانونی موضوع نماید. همین که اندوخته قانونی‌به یک دهم سرمایه شرکت رسید
  • موضوع کردن آن اختیاری است و در صورتی که سرمایه شرکت افزایش یابد کسر یک بیستم
  • مذکور ادامه خواهد یافت‌تا وقتی که اندوخته قانونی به یک دهم سرمایه بالغ گردد.
  • ‌ماده ۱۴۱ - اگر بر اثر زیان‌های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از میان برود هیأت
  • مدیره مکلف است بلافاصله مجمع عمومی فوق‌العاده‌صاحبان سهام را دعوت نماید تا
  • موضوع انحلال یا بقاء شرکت مورد شور و رأی واقع شود. هرگاه مجمع مزبور رأی به
  • انحلال شرکت ندهد باید در همان‌جلسه و با رعایت مقررات ماده ۶ این قانون سرمایه
  • شرکت را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهد.
  • ‌در صورتی که هیأت مدیره برخلاف این ماده به دعوت مجمع عمومی فوق‌العاده مبادرت
  • ننماید و یا مجمعی که دعوت می‌شود نتواند مطابق مقررات‌قانونی منعقد گردد هر ذینفع
  • می‌تواند انحلال شرکت را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.
  • ‌ماده ۱۴۲ - مدیران و مدیر عامل شرکت در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از
  • مقررات قانونی یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات‌مجمع عمومی بر حسب مورد منفرداً یا
  • مشترکاً مسئول می‌باشند و دادگاه حدود مسئولیت هر یک را برای جبران خسارت تعیین
  • خواهد نمود.
  • ‌ماده ۱۴۳ - در صورتی که شرکت ورشکسته شود یا پس از انحلال معلوم شود که دارایی
  • شرکت برای تأدیه دیون آن کافی نیست دادگاه صلاحیتدار‌می‌تواند به تقاضای هر ذینفع
  • هر یک از مدیران و یا مدیر عامل را که ورشکستگی شرکت یا کافی نبودن دارایی شرکت به
  • نحوی از انحاء معلول تخلفات‌او بوده است منفرداً یا متضامناً به تأدیه آن قسمت از
  • دیونی که پرداخت آن از دارایی شرکت ممکن نیست محکوم نماید.
  • ‌بخش ۷ - بازرسان
  • ‌ماده ۱۴۴ - مجمع عمومی عادی در هر سال یک یا چند بازرس انتخاب می‌کند تا بر طبق
  • این قانون به وظایف خود عمل کنند. انتخاب مجدد‌بازرس یا بازرسان بلامانع است.
  • ‌مجمع عمومی عادی در هر موقع می‌تواند بازرس یا بازرسان را عزل کند به شرط آن که
  • جانشین آنها را نیز انتخاب نماید.
  • ‌تبصره - در حوزه‌هایی که وزارت اقتصاد اعلام می‌کند وظایف بازرسی شرکت‌ها را در
  • شرکت‌های سهامی عام اشخاصی می‌توانند ایفا کنند که نام‌آنها در فهرست رسمی بازرسان
  • شرکت‌ها درج شده باشد. شرایط تنظیم فهرست و احراز صلاحیت بازرسی در شرکت‌های سهامی
  • عام و درج نام‌اشخاص صلاحیتدار در فهرست مذکور و مقررات و تشکیلات شغلی بازرسان
  • تابع آیین‌نامه‌ای می‌باشد که به پیشنهاد وزارت اقتصاد و تصویب‌کمیسیون‌های اقتصاد
  • مجلسین قابل اجراء خواهد بود.
  • ‌ماده ۱۴۵ - انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت‌های سهامی عام در مجمع عمومی مؤسس
  • و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت‌های‌سهامی خاص طبق ماده ۲۰ این قانون به عمل
  • خواهد آمد.
  • ‌ماده ۱۴۶ - مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی‌البدل نیز انتخاب کند تا در
  • صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم‌قبول سمت توسط بازرس یا
  • بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند.
  • ‌ماده ۱۴۷ - اشخاص زیر نمی‌توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:
  • ۱ - اشخاص مذکور در ماده ۱۱۱ این قانون.
  • ۲ - مدیران و مدیر عامل شرکت.
  • ۳ - اقرباء و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم.
  • ۴ - هرکس که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند ۲ موظفاً حقوق دریافت می‌دارد.
  • ‌ماده ۱۴۸ - بازرس یا بازرسان علاوه بر وظایفی که در سایر مواد این قانون برای
  • آنان مقرر شده است مکلفند درباره صحت و درستی صورت دارایی‌و صورتحساب دوره عملکرد
  • و حساب سود و زیان و ترازنامه‌ای که مدیران برای تسلیم به مجمع عمومی تهیه می‌کنند
  • و هم چنین درباره صحت‌مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجامع عمومی
  • گذاشته‌اند اظهار نظر کنند. بازرسان باید اطمینان حاصل نمایند که حقوق صاحبان سهام
  • در‌حدودی که قانون و اساسنامه شرکت تعیین کرده است به طور یکسان رعایت شده باشد و
  • در صورتی که مدیران اطلاعاتی برخلاف حقیقت در اختیار‌صاحبان سهام قرار دهند
  • بازرسان مکلفند که مجمع عمومی را از آن آگاه سازند.
  • ‌ماده ۱۴۹ - بازرس یا بازرسان می‌توانند در هر موقع هر گونه رسیدگی و بازرسی لازم
  • را انجام داده و اسناد و مدارک و اطلاعات مربوط به شرکت را‌مطالبه کرده و مورد
  • رسیدگی قرار دهند. بازرس یا بازرسان می‌توانند به مسئولیت خود در انجام وظایفی که
  • بر عهده دارند از نظر کارشناسان استفاده کنند‌به شرط آن که آنها را قبلاً به شرکت
  • معرفی کرده باشند. این کارشناسان در مواردی که بازرس تعیین می‌کند مانند خود بازرس
  • حق هر گونه تحقیق و‌رسیدگی را خواهند داشت.
  • ‌ماده ۱۵۰ - بازرس یا بازرسان موظفند با توجه به ماده ۱۴۸ این قانون گزارش جامعی
  • راجع به وضع شرکت به مجمع عمومی عادی تسلیم کنند.‌گزارش بازرسان باید لااقل ده روز
  • قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی جهت مراجعه صاحبان سهام در مرکز شرکت آماده باشد.
  • ‌تبصره - در صورتی که شرکت بازرسان متعدد داشته باشد هر یک می‌تواند به تنهایی
  • وظایف خود را انجام دهد لیکن کلیه بازرسان باید گزارش‌واحدی تهیه کنند. در صورت
  • وجود اختلاف نظر بین بازرسان موارد اختلاف با ذکر دلیل در گزارش قید خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۵۱ - بازرس یا بازرسان باید هر گونه تخلف یا تقصیری در امور شرکت از ناحیه
  • مدیران و مدیر عامل مشاهده کنند به اولین مجمع عمومی‌اطلاع دهند و در صورتی که ضمن
  • انجام مأموریت خود از وقوع جرمی مطلع شوند باید به مرجع قضایی صلاحیتدار اعلام
  • نموده و نیز جریان را به اولین‌مجمع عمومی گزارش دهند.
  • ‌ماده ۱۵۲ - در صورتی که مجمع عمومی بدون دریافت گزارش بازرس یا بر اساس گزارش
  • اشخاصی که برخلاف ماده ۱۴۷ این قانون به عنوان‌بازرس تعیین شده‌اند صورت دارایی و
  • ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت را مورد تصویب قرار دهد این تصویب به هیچ وجه اثر
  • قانونی نداشته از‌درجه اعتبار ساقط خواهد بود.
  • ‌ماده ۱۵۳ - در صورتی که مجمع عمومی بازرس معین نکرده باشد یا یک یا چند نفر از
  • بازرسان به عللی نتوانند گزارش بدهند یا از دادن گزارش‌امتناع کنند رئیس دادگاه
  • شهرستان به تقاضای هر ذینفع بازرس یا بازرسان را به تعداد مقرر در اساسنامه شرکت
  • انتخاب خواهد کرد تا وظایف مربوطه را‌تا انتخاب بازرس به وسیله مجمع عمومی انجام
  • دهند. تصمیم رئیس دادگاه شهرستان در این مورد غیر قابل شکایت است.
  • ‌ماده ۱۵۴ - بازرس یا بازرسان در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلفاتی که در
  • انجام وظایف خود مرتکب می‌شوند طبق قواعد عمومی‌مربوط به مسئولیت مدنی مسئول جبران
  • خسارات وارده خواهند بود.
  • ‌ماده ۱۵۵ - تعیین حق‌الزحمه بازرس با مجمع عمومی عادی است.
  • ‌ماده ۱۵۶ - بازرس نمی‌تواند در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت انجام
  • می‌گیرد به طور مستقیم یا غیر مستقیم ذینفع شود.
  • ‌بخش ۸ - تغییرات در سرمایه شرکت
  • ‌ماده ۱۵۷ - سرمایه شرکت را می‌توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالابردن
  • مبلغ اسمی سهام موجود افزایش داد.
  • ‌ماده ۱۵۸ - تأدیه مبلغ اسمی سهام جدید به یکی از طرق زیر امکان‌پذیر است:
  • ۱ - پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد.
  • ۲ - تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید.
  • ۳ - انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به
  • سرمایه شرکت.
  • ۴ - تبدیل اوراق قرضه به سهام.
  • ‌تبصره ۱ - فقط در شرکت سهامی خاص تأدیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیر نقد نیز مجاز
  • است.
  • ‌تبصره ۲ - انتقال اندوخته قانونی به سرمایه ممنوع است.
  • ‌ماده ۱۵۹ - افزایش سرمایه از طریق بالابردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتی که
  • برای صاحبان سهام ایجاد تعهد کند ممکن نخواهد بود مگر آن‌که کلیه صاحبان سهام با
  • آن موافق باشند.
  • ‌ماده ۱۶۰ - شرکت می‌تواند سهام جدید را برابر مبلغ اسمی بفروشند یا این که مبلغی
  • علاوه بر مبلغ اسمی سهم به عنوان اضافه ارزش سهم از‌خریداران دریافت کند. شرکت
  • می‌تواند عواید حاصله از اضافه ارزش سهام فروخته شده را به اندوخته منتقل سازد یا
  • نقداً بین صاحبان سهام سابق‌تقسیم کند یا در ازاء آن سهام جدید به صاحبان سهام سابق
  • بدهد.
  • ‌ماده ۱۶۱ - مجمع عمومی فوق‌العاده به پیشنهاد هیأت مدیره پس از قرائت گزارش بازرس
  • یا بازرسان شرکت در مورد افزایش سرمایه شرکت اتخاذ‌تصمیم می‌کند.
  • ‌تبصره ۱ - مجمع عمومی فوق‌العاده که در مورد افزایش سرمایه اتخاذ تصمیم می‌کند
  • شرایط مربوط به فروش سهام جدید و تأدیه قیمت آن را تعیین‌یا اختیار تعیین آن را به
  • هیأت مدیره واگذار خواهد کرد.
  • ‌تبصره ۲ - پیشنهاد هیأت مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه لزوم
  • افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو‌سال مالی در جریان و اگر
  • تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب‌های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از
  • وضع شرکت از ابتدای سال مالی‌قبل باشد. گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهار
  • نظر درباره پیشنهاد هیأت مدیره باشد.
  • ‌ماده ۱۶۲ - مجمع عمومی فوق‌العاده می‌تواند به هیأت مدیره اجازه دهد که ظرف مدت
  • معینی که نباید از پنج سال تجاوز کند سرمایه شرکت را تا‌میزان مبلغ معینی به یکی
  • از طرق مذکور در این قانون افزایش دهد.
  • ‌ماده ۱۶۳ - هیأت مدیره در هر حال مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش
  • سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح‌اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار
  • سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام کند تا پس از ثبت جهت اطلاع عموم
  • آگهی شود.
  • ‌ماده ۱۶۴ - اساسنامه شرکت نمی‌تواند متضمن اختیار افزایش سرمایه برای هیأت مدیره
  • باشد.
  • ‌ماده ۱۶۵ - مادام که سرمایه قبلی شرکت تماماً تأدیه نشده است افزایش سرمایه شرکت
  • تحت هیچ عنوانی مجاز نخواهد بود.
  • ‌ماده ۱۶۶ - در خرید سهام جدید صاحبان سهام شرکت به نسبت سهامی که مالکند حق تقدم
  • دارند و این حق قابل نقل و انتقال است مهلتی که طی‌آن سهامداران می‌توانند حق تقدم
  • مذکور را اعمال کنند کمتر از شصت روز نخواهد بود. این مهلت از روزی که برای
  • پذیره‌نویسی تعیین می‌گردد شروع‌می‌شود.
  • ‌ماده ۱۶۷ - مجمع عمومی فوق‌العاده که افزایش سرمایه را از طریق فروش سهام جدید
  • تصویب می‌کند یا اجازه آن را به هیأت مدیره می‌دهد حق‌تقدم صاحبان سهام را نسبت به
  • پذیره‌نویسی تمام یا قسمتی از سهام جدید از آنان سلب کند به شرط آن که چنین تصمیمی
  • پس از قرائت گزارش هیأت‌مدیره و گزارش بازرس یا بازرسان شرکت اتخاذ گردد وگرنه
  • باطل خواهد بود.
  • ‌تبصره - گزارش هیأت مدیره مذکور در این ماده باید مشتمل بر توجیه لزوم افزایش
  • سرمایه و سلب حق تقدم از سهامداران و معرفی شخص یا‌اشخاصی که سهام جدید برای تخصیص
  • به آنها در نظر گرفته شده است و تعداد و قیمت اینگونه سهام و عواملی که در تعیین
  • قیمت در نظر گرفته شده‌است باشد. گزارش بازرس یا بازرسان باید حاکی از تأیید عوامل
  • و جهاتی باشد که در گزارش هیأت مدیره ذکر شده است.
  • ‌ماده ۱۶۸ - در مورد ماده ۱۶۷ چنانچه سلب حق تقدم در پذیره‌نویسی سهام جدید از
  • بعضی از صاحبان سهام به نفع بعضی دیگر انجام می‌گیرد‌سهامدارانی که سهام جدید برای
  • تخصیص به آنها در نظر گرفته شده است حق ندارند در اخذ رأی درباره سلب حق تقدم سایر
  • سهامداران شرکت کنند. در‌احتساب حد نصاب رسمیت جلسه و اکثریت لازم جهت معتبر بودن
  • تصمیمات مجمع عمومی سهام سهامدارانی که سهام جدید برای تخصیص به آنها‌در نظر گرفته
  • شده است به حساب نخواهد آمد.
  • ‌ماده ۱۶۹ - در شرکت‌های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از
  • طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در‌روزنامه کثیرالانتشاری که
  • آگهی‌های مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد در این آگهی
  • باید اطلاعات مربوط به مبلغ افزایش‌سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ
  • اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید
  • آنها‌را دارد و مهلت پذیره‌نویسی و نحوه پرداخت ذکر شود. در صورتی که برای سهام
  • جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در‌آگهی قید خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۷۰ - در شرکت‌های سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از
  • طریق انتشار سهام جدید باید آگهی به نحو مذکور در ماده۱۶۹ منتشر و در آن قید شود
  • که صاحبان سهام بی‌نام برای دریافت گواهینامه حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن
  • را دارند ظرف مهلت معین که‌نباید کمتر از بیست روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت
  • تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند. برای صاحبان سهام بانام گواهینامه‌های
  • حق‌خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد.
  • ‌ماده ۱۷۱ - گواهینامه حق خرید سهم مذکور در ماده فوق باید مشتمل بر نکات زیر
  • باشد:
  • ۱ - نام و شماره ثبت و مرکز اصلی شرکت.
  • ۲ - مبلغ سرمایه فعلی و هم چنین مبلغ افزایش سرمایه شرکت.
  • ۳ - تعداد و نوع سهامی که دارنده گواهینامه حق خرید آن را دارد با ذکر مبلغ اسمی
  • سهم و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش آن.
  • ۴ - نام بانک و مشخصات حساب سپرده‌ای که وجوه لازم باید در آن پرداخته شود.
  • ۵ - مهلتی که طی آن دارنده گواهینامه می‌تواند از حق خرید مندرج در گواهینامه
  • استفاده کند.
  • ۶ - هر گونه شرایط دیگری که برای پذیره‌نویسی مقرر شده باشد.
  • ‌تبصره - گواهینامه حق خرید سهم باید به همان ترتیبی که برای امضای اوراق سهام
  • شرکت مقرر است به امضاء برسد.
  • ‌ماده ۱۷۲ - در صورتی که حق تقدم در پذیره‌نویسی سهام جدید از صاحبان سهام سلب شده
  • باشد یا صاحبان سهام از حق تقدم خود ظرف مهلت‌مقرر استفاده نکنند حسب مورد تمام یا
  • باقیمانده سهام جدید عرضه و به متقاضیان فروخته خواهد شد.
  • ‌ماده ۱۷۳ - شرکت‌های سهامی عام باید قبل از عرضه کردن سهام جدید برای پذیره‌نویسی
  • عمومی ابتدا طرح اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید را به‌مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم و
  • رسید دریافت کنند.
  • ‌ماده ۱۷۴ - طرح اعلامیه پذیره‌نویسی مذکور در ماده ۱۷۳ باید به امضای دارندگان
  • امضای مجاز شرکت رسیده و مشتمل بر نکات زیر باشد:
  • ۱ - نام و شماره ثبت شرکت.
  • ۲ - موضوع شرکت و نوع فعالیت‌های آن.
  • ۳ - مرکز اصلی شرکت و در صورتی که شرکت شعبی داشته باشد نشانی شعب آن.
  • ۴ - در صورتی که شرکت برای مدت محدود تشکیل شده باشد تاریخ انقضاء مدت آن.
  • ۵ - مبلغ سرمایه شرکت قبل از افزایش سرمایه.
  • ۶ - اگر سهام ممتاز منتشر شده باشد تعداد و امتیازات آن.
  • ۷ - هویت کامل اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت.
  • ۸ - شرایط حضور و حق رأی صاحبان سهام در مجامع عمومی.
  • ۹ - مقررات اساسنامه راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته و تقسیم دارایی بعد از
  • تصفیه.
  • ۱۰ - مبلغ و تعداد اوراق قرضه قابل تبدیل به سهم که شرکت منتشر کرده است و مهلت و
  • شرایط تبدیل اوراق قرضه به سهم.
  • ۱۱ - مبلغ بازپرداخت نشده انواع دیگر اوراق قرضه‌ای که شرکت منتشر کرده است و
  • تضمینات مربوط به آن.
  • ۱۲ - مبلغ دیون شرکت و هم چنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است.
  • ۱۳ - مبلغ افزایش سرمایه.
  • ۱۴ - تعداد و نوع سهام جدیدی که صاحبان سهام با استفاده از حق تقدم خود تعهد
  • کرده‌اند.
  • ۱۵ - تاریخ شروع و خاتمه مهلت پذیره‌نویسی.
  • ۱۶ - مبلغ اسمی و نوع سهامی که باید تعهد شود و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم.
  • ۱۷ - حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره‌نویسی باید تعهد شود.
  • ۱۸ - نام بانک و مشخصات حساب سپرده‌ای که وجوه لازم باید در آن پرداخته شود.
  • ۱۹ - ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های شرکت در آن نشر
  • می‌شود.
  • ‌ماده ۱۷۵ - آخرین ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده
  • است باید به ضمیمه طرح اعلامیه پذیره‌نویسی سهام‌جدید به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم
  • گردد و در صورتی که شرکت تا آن موقع ترازنامه و حساب سود و زیان تنظیم نکرده باشد
  • این نکته باید در طرح‌اعلامیه پذیره‌نویسی قید شود.
  • ‌ماده ۱۷۶ - مرجع ثبت شرکت‌ها پس از وصول طرح اعلامیه پذیره‌نویسی و ضمائم آن و
  • تطبیق مندرجات آنها با مقررات قانونی اجازه انتشار‌اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید
  • را صادر خواهد نمود.
  • ‌ماده ۱۷۷ - اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید باید علاوه بر روزنامه کثیرالانتشاری
  • که آگهی‌های شرکت در آن نشر می‌گردد اقلاً در دو روزنامه‌کثیرالانتشار دیگر آگهی
  • شود و نیز در بانکی که تعهد سهام در نزد آن به عمل می‌آید در معرض دید علاقمندان
  • قرار داده شود. در اعلامیه پذیره‌نویسی باید‌قید شود که آخرین ترازنامه و حساب سود
  • و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده است در نزد مرجع ثبت شرکت‌ها و در مرکز
  • شرکت برای‌مراجعه علاقمندان آماده است.
  • ‌ماده ۱۷۸ - خریداران ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید معین شده است
  • و نباید از دو ماه کمتر باشد به بانک مراجعه و ورقه تعهد‌سهام را امضاء کرده و
  • مبلغی را که باید پرداخته شود تأدیه و رسید دریافت خواهند کرد.
  • ‌ماده ۱۷۹ - پذیره‌نویسی سهام جدید به موجب ورقه تعهد خرید سهم که باید شامل نکات
  • زیر باشد به عمل خواهد آمد:
  • ۱ - نام و موضوع و مرکز اصلی و شماره ثبت شرکت.
  • ۲ - سرمایه شرکت قبل از افزایش سرمایه.
  • ۳ - مبلغ افزایش سرمایه.
  • ۴ - شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید و مرجع صدور آن.
  • ۵ - تعداد و نوع سهامی که مورد تعهد واقع می‌شود و مبلغ اسمی آن.
  • ۶ - نام بانک و شماره حسابی که بهای سهم در آن پرداخته می‌شود.
  • ۷ - هویت و نشانی کامل پذیره‌نویس.
  • ‌ماده ۱۸۰ - مقررات مواد ۱۴ و ۱۵ این قانون در مورد تعهد خرید سهم جدید نیز حاکم
  • است.
  • ‌ماده ۱۸۱ - پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره‌نویسی معین شده است و در صورت تمدید
  • بعد از انقضای مدت تمدید شده هیأت مدیره حداکثر تا‌یک ماه به تعهدات پذیره‌نویسان
  • رسیدگی کرده و تعداد سهام هر یک از تعهدکنندگان را تعیین و اعلام و مراتب را جهت
  • ثبت و آگهی به مرجع ثبت‌شرکت‌ها اطلاع خواهد داد.
  • ‌هر گاه پس از رسیدگی به اوراق پذیره‌نویسی مقدار سهام خریداری شده بیش از میزان
  • افزایش سرمایه باشد هیأت مدیره مکلف است ضمن تعیین تعداد‌سهام هر خریدار دستور
  • استرداد وجه سهام اضافه خریداری شده را به بانک مربوط بدهد.
  • ‌ماده ۱۸۲ - هرگاه افزایش سرمایه شرکت تا نه ماه از تاریخ تسلیم طرح اعلامیه
  • پذیره‌نویسی مذکور در ماده ۱۷۴ به مرجع ثبت شرکت‌ها به ثبت‌نرسد به درخواست هر یک
  • از پذیره‌نویسان سهام جدید مرجع ثبت شرکت که طرح اعلامیه پذیره‌نویسی به آن تسلیم
  • شده است گواهینامه‌ای حاکی از‌عدم ثبت افزایش سرمایه شرکت صادر و به بانکی که تعهد
  • سهام و تأدیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می‌دارد تا اشخاصی که سهام جدید
  • را‌پذیره‌نویسی کرده‌اند به بانک مراجعه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند. در
  • این صورت هر گونه هزینه‌ای که برای افزایش سرمایه شرکت پرداخت یا‌تعهد شده باشد به
  • عهده شرکت قرار می‌گیرد.
  • ‌ماده ۱۸۳ - برای ثبت افزایش سرمایه شرکت‌های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به
  • ضمیمه مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت‌ها کافی خواهد‌بود:
  • ۱ - صورتجلسه مجمع عمومی فوق‌العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن
  • را به هیأت مدیره داده است و در صورت اخیر‌صورتجلسه هیأت مدیره که افزایش سرمایه
  • را مورد تصویب قرار داده است.
  • ۲ - یک نسخه از روزنامه‌ای که آگهی مذکور در ماده ۱۶۹ این قانون در آن نشر گردیده
  • است.
  • ۳ - اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی
  • داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه‌قید شود.
  • ۴ - در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام قسمت غیر
  • نقد تحویل گردیده و با رعایت ماده ۸۲ این قانون به‌تصویب مجمع عمومی فوق‌العاده
  • رسیده باشد مجمع عمومی فوق‌العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و
  • پذیره‌نویسان سهام جدید‌تشکیل شده و رعایت مقررات مواد ۷۷ لغایت ۸۱ این قانون در
  • آن قسمت که به آورده غیر نقد مربوط می‌شود الزامی خواهد بود و یک نسخه از‌صورتجلسه
  • مجمع عمومی فوق‌العاده باید به اظهارنامه مذکور در این ماده ضمیمه شود.
  • ‌تبصره - اظهارنامه‌های مذکور در این ماده باید به امضاء کلیه هیأت مدیره رسیده
  • باشد.
  • ‌ماده ۱۸۴ - وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تأدیه می‌شود باید در حساب سپرده
  • مخصوصی نگاهداری شود. تأمین و توقیف و انتقال وجوه‌مزبور به حساب‌های شرکت ممکن
  • نیست مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه شرکت.
  • ‌ماده ۱۸۵ - در صورتی که مجمع عمومی فوق‌العاده صاحبان سهام افزایش سرمایه شرکت را
  • از طریق تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از‌شرکت تصویب کرده باشد سهام جدیدی که
  • در نتیجه اینگونه افزایش سرمایه صادر خواهد شد با امضاء ورقه خرید سهم توسط
  • طلبکارانی که مایل به‌پذیره‌نویسی سهام جدید باشند انجام می‌گیرد.
  • ‌ماده ۱۸۶ - در ورقه خرید سهم مذکور در ماده ۱۸۵ نکات مندرج در بندهای ۱ و ۲ و ۳ و
  • ۵ و ۷ و ۸ ماده ۱۷۹ باید قید شود.
  • ‌ماده ۱۸۷ - در مورد ماده ۱۸۵ پس از انجام پذیره‌نویسی باید در موقع به ثبت
  • رسانیدن افزایش سرمایه در مرجع ثبت شرکت‌ها صورت کاملی از‌مطالبات نقدی حال شده
  • بستانکاران پذیره‌نویس را که به سهام شرکت تبدیل شده است به ضمیمه رونوشت اسناد و
  • مدارک حاکی از تصفیه آنگونه‌مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تأیید کرده باشند
  • همراه با صورتجلسه مجمع عمومی فوق‌العاده و اظهارنامه هیأت مدیره مشعر بر این که
  • کلیه‌این سهام خریداری شده و بهای آن دریافت شده است به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم
  • شود.
  • ‌ماده ۱۸۸ - در موردی که افزایش سرمایه از طریق بالابردن مبلغ اسمی سهام موجود
  • صورت می‌گیرد کلیه افزایش سرمایه باید نقداً پرداخت شود و‌نیز سهام جدیدی که در
  • قبال افزایش سرمایه صادر می‌شود باید هنگام پذیره‌نویسی بر حسب مورد کلاً پرداخته
  • یا تهاتر شود.
  • ‌ماده ۱۸۹ - علاوه بر کاهش اجباری سرمایه مذکور در ماده ۱۴۱ مجمع عمومی فوق‌العاده
  • شرکت می‌تواند به پیشنهاد هیأت مدیره در مورد کاهش‌سرمایه شرکت به طور اختیاری
  • اتخاذ تصمیم کند مشروط بر آن که بر اثر کاهش سرمایه به تساوی حقوق صاحبان سهام
  • لطمه‌ای وارد نشود و سرمایه‌شرکت از حداقل مقرر در ماده ۵ این قانون کمتر نگردد.
  • ‌تبصره - کاهش اجباری سرمایه از طریق کاهش تعداد یا مبلغ اسمی سهام صورت می‌گیرد و
  • کاهش اختیاری سرمایه از طریق کاهش بهای اسمی‌سهام به نسبت متساوی و رد مبلغ کاهش
  • یافته هر سهم به صاحب آن انجام می‌گیرد.
  • ‌ماده ۱۹۰ - پیشنهاد هیأت مدیره راجع به کاهش سرمایه باید حداقل چهل و پنج روز قبل
  • از تشکیل مجمع عمومی فوق‌العاده به بازرس یا بازرسان‌شرکت تسلیم گردد.
  • ‌پیشنهاد مزبور باید متضمن توجیه لزوم کاهش سرمایه و هم چنین شامل گزارشی درباره
  • امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع‌عمومی نسبت به حساب‌های
  • مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد.
  • ‌ماده ۱۹۱ - بازرس یا بازرسان شرکت پیشنهاد هیأت مدیره را مورد رسیدگی قرار داده و
  • نظر خود را طی گزارشی به مجمع عمومی فوق‌العاده تسلیم‌خواهد نمود و مجمع عمومی پس
  • از استماع گزارش بازرس تصمیم خواهد گرفت.
  • ‌ماده ۱۹۲ - هیأت مدیره قبل از اقدام به کاهش اختیاری سرمایه باید تصمیم مجمع
  • عمومی را درباره کاهش حداکثر ظرف یک ماه در روزنامه رسمی‌و روزنامه کثیرالانتشاری
  • که آگهی‌های مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد آگهی کند.
  • ‌ماده ۱۹۳ - در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت هر یک از دارندگان اوراق قرضه و یا
  • بستانکارانی که منشأ طلب آنها قبل از تاریخ نشر آخرین‌آگهی مذکور در ماده ۱۹۲ باشد
  • می‌توانند ظرف دو ماه از تاریخ نشر آخرین آگهی اعتراض خود را نسبت به کاهش سرمایه
  • شرکت به دادگاه تقدیم کنند.
  • ‌ماده ۱۹۴ - در صورتی که به نظر دادگاه اعتراض نسبت به کاهش سرمایه وارد تشخیص شود
  • و شرکت جهت تأمین پرداخت طلب معترض وثیقه‌ای‌که به نظر دادگاه کافی باشد نسپارد در
  • این صورت آن دین حال شده و دادگاه حکم به پرداخت آن خواهد داد.
  • ‌ماده ۱۹۵ - در مهلت دو ماه مذکور در ماده ۱۹۳ و هم چنین در صورتی که اعتراضی شده
  • باشد تا خاتمه اجرای حکم قطعی دادگاه شرکت از کاهش‌سرمایه ممنوع است.
  • ‌ماده ۱۹۶ - برای کاهش بهای اسمی سهام شرکت و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم هیأت
  • مدیره شرکت باید مراتب را طی اطلاعیه‌ای به اطلاع کلیه‌صاحبان سهم برساند. اطلاعیه
  • شرکت باید در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد
  • منتشر شود و برای صاحبان سهام‌بانام توسط پست سفارشی ارسال گردد.
  • ‌ماده ۱۹۷ - اطلاعیه مذکور در ماده ۱۹۶ باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
  • ۱ - نام و نشانی مرکز اصلی شرکت.
  • ۲ - مبلغ سرمایه شرکت قبل از اتخاذ تصمیم در مورد کاهش سرمایه.
  • ۳ - مبلغی که هر سهم به آن میزان کاهش می‌یابد یا بهای اسمی هر سهم پس از کاهش.
  • ۴ - نحوه پرداخت و مهلتی که برای بازپرداخت مبلغ کاهش یافته هر سهم در نظر گرفته
  • شده و محلی که در آن این بازپرداخت انجام می‌گیرد.
  • ‌ماده ۱۹۸ - خرید سهام شرکت توسط همان شرکت ممنوع است.
  • ‌بخش ۹ - انحلال و تصفیه
  • ‌ماده ۱۹۹ - شرکت سهامی در موارد زیر منحل می‌شود:
  • ۱ - وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیر
  • ممکن شده باشد.
  • ۲ - در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر این
  • که مدت قبل از انقضاء تمدید شده باشد.
  • ۳ - در صورت ورشکستگی.
  • ۴ - در هر موقع که مجمع عمومی فوق‌العاده صاحبان سهام به هر علتی رأی به انحلال
  • شرکت بدهد.
  • ۵ - در صورت صدور حکم قطعی دادگاه.
  • ‌ماده ۲۰۰ - انحلال شرکت در صورت ورشکستگی تابع مقررات مربوط به ورشکستگی است.
  • ‌ماده ۲۰۱ - در موارد زیر هر ذینفع می‌تواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد:
  • ۱ - در صورتی که تا یک سال پس از به ثبت رسیدن شرکت هیچ اقدامی جهت انجام موضوع آن
  • صورت نگرفته باشد و نیز در صورتی که‌فعالیت‌های شرکت در مدت بیش از یک سال متوقف
  • شده باشد.
  • ۲ - در صورتی که مجمع عمومی سالانه برای رسیدگی به حساب‌های هر یک از سال‌های مالی
  • تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه معین کرده است‌تشکیل نشده باشد.
  • ۳ - در صورتی که سمت تمام یا بعضی از اعضای هیأت مدیره و هم چنین سمت مدیر عامل
  • شرکت طی مدتی زاید بر شش ماه بلامتصدی مانده‌باشد.
  • ۴ - در مورد بندهای یک و دو ماده ۱۹۹ در صورتی که مجمع عمومی فوق‌العاده صاحبان
  • سهام جهت اعلام انحلال شرکت تشکیل نشود و یا رأی‌به انحلال شرکت ندهد.
  • ‌ماده ۲۰۲ - در مورد بندهای یک و دو و سه ماده ۲۰۱ دادگاه بلافاصله بر حسب مورد به
  • مراجعی که طبق اساسنامه و این قانون صلاحیت اقدام‌دارند مهلت متناسبی که حداکثر از
  • شش ماه تجاوز نکند می‌دهد تا در رفع موجبات انحلال اقدام نمایند.
  • ‌در صورتی که ظرف مهلت مقرر موجبات انحلال رفع نشود دادگاه حکم به انحلال شرکت
  • می‌دهد.
  • ‌ماده ۲۰۳ - تصفیه امور شرکت سهامی با رعایت مقررات این قانون انجام می‌گیرد مگر
  • در مورد ورشکستگی که تابع مقررات مربوط به ورشکستگی‌می‌باشد.
  • ‌ماده ۲۰۴ - امر تصفیه با مدیران شرکت است مگر آن که اساسنامه شرکت یا مجمع عمومی
  • فوق‌العاده‌ای که رأی به انحلال می‌دهد ترتیب دیگری‌مقرر داشته باشد.
  • ‌ماده ۲۰۵ - در صورتی که به هر علت مدیر تصفیه تعیین نشده باشد یا تعیین شده ولی
  • به وظایف خود عمل نکند هر ذینفع حق دارد تعیین مدیر‌تصفیه را از دادگاه بخواهد در
  • مواردی نیز که انحلال شرکت به موجب حکم دادگاه صورت می‌گیرد مدیر تصفیه را دادگاه
  • ضمن صدور حکم انحلال‌شرکت تعیین خواهد نمود.
  • ‌ماده ۲۰۶ - شرکت به محض انحلال در حال تصفیه محسوب می‌شود و باید در دنبال نام
  • شرکت همه جا عبارت "‌در حال تصفیه" ذکر شود و نام‌مدیر یا مدیران تصفیه در کلیه
  • اوراق و آگهی‌های مربوط به شرکت قید گردد.
  • ‌ماده ۲۰۷ - نشانی مدیر یا مدیران تصفیه همان نشانی مرکز اصلی شرکت خواهد بود مگر
  • آن که به موجب تصمیم مجمع عمومی فوق‌العاده یا حکم‌دادگاه نشانی دیگری تعیین شده
  • باشد.
  • ‌ماده ۲۰۸ - تا خاتمه امر تصفیه شخصیت حقوقی شرکت جهت انجام امور مربوط به تصفیه
  • باقی خواهد ماند و مدیران برای تصفیه موظف به‌خاتمه دادن کارهای جاری و اجرای
  • تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت می‌باشند و هرگاه برای اجرای تعهدات
  • شرکت معاملات جدیدی‌لازم شود مدیران تصفیه انجام خواهند داد.
  • ‌ماده ۲۰۹ - تصمیم راجع به انحلال و اسامی مدیر یا مدیران تصفیه و نشانی آنها با
  • رعایت ماده ۲۰۷ این قانون باید ظرف پنج روز از طرف مدیران‌تصفیه به مرجع ثبت
  • شرکت‌ها اعلام شود تا پس از ثبت برای اطلاع عموم در روزنامه رسمی و روزنامه
  • کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های مربوط‌به شرکت در آن نشر می‌گردد آگهی شود
  • در مدت تصفیه منظور از روزنامه کثیرالانتشار روزنامه کثیرالانتشاری است که توسط
  • آخرین مجمع عمومی‌عادی قبل از انحلال تعیین شده است.
  • ‌ماده ۲۱۰ - انحلال شرکت مادام که به ثبت نرسیده و اعلان نشده باشد نسبت به اشخاص
  • ثالث بلااثر است.
  • ‌ماده ۲۱۱ - از تاریخ تعیین مدیر یا مدیران تصفیه اختیارات مدیران شرکت خاتمه
  • یافته و تصفیه شرکت شروع می‌شود. مدیران تصفیه باید کلیه‌اموال و دفاتر و اوراق و
  • اسناد مربوط به شرکت را تحویل گرفته بلافاصله امر تصفیه شرکت را عهده‌دار شوند.
  • ‌ماده ۲۱۲ - مدیران تصفیه نماینده شرکت در حال تصفیه بوده و کلیه اختیارات لازم را
  • جهت امر تصفیه حتی از طریق طرح دعوی و ارجاع به داوری‌و حق سازش دارا می‌باشند و
  • می‌توانند برای طرح دعاوی و دفاع از دعاوی وکیل تعیین نمایند. محدود کردن اختیارات
  • مدیران تصفیه باطل و کان‌لم‌یکن‌است.
  • ‌ماده ۲۱۳ - انتقال دارایی شرکت در حال تصفیه کلاً یا بعضاً به مدیر یا مدیران تصفیه
  • و یا به اقارب آنها از طبقه اول و دوم تا درجه چهارم ممنوع‌است. هر نقل و انتقالی
  • که برخلاف مفاد این ماده انجام گیرد باطل خواهد بود.
  • ‌ماده ۲۱۴ - مدت مأموریت مدیر یا مدیران تصفیه نباید از دو سال تجاوز کند اگر تا
  • پایان مأموریت مدیران تصفیه امر تصفیه خاتمه نیافته باشد مدیر‌یا مدیران تصفیه
  • باید با ذکر علل و جهات خاتمه نیافتن تصفیه امور شرکت مهلت اضافی را که برای خاتمه
  • دادن به امر تصفیه لازم می‌دانند و تدابیری را‌که جهت پایان دادن به امر تصفیه در
  • نظر گرفته‌اند به اطلاع مجمع عمومی صاحبان سهام رسانیده تمدید مدت مأموریت خود را
  • خواستار شوند.
  • ‌ماده ۲۱۵ - هرگاه مدیر یا مدیران تصفیه توسط دادگاه تعیین شده باشند تمدید مدت
  • مأموریت آنان با رعایت شرایط مندرج در ماده ۲۱۴ با دادگاه‌خواهد بود.
  • ‌ماده ۲۱۶ - مدیر یا مدیران تصفیه توسط همان مرجعی که آنان را انتخاب کرده است
  • قابل عزل می‌باشند.
  • ‌ماده ۲۱۷ - مادام که امر تصفیه خاتمه نیافته است مدیران تصفیه باید همه‌ساله مجمع
  • عمومی عادی صاحبان سهام شرکت را با رعایت و تشریفاتی‌که در قانون و اساسنامه
  • پیش‌بینی شده است دعوت کرده صورت دارایی منقول و غیر منقول و ترازنامه و حساب سود
  • و زیان عملیات خود را به ضمیمه‌گزارشی حاکی از اعمالی که تا آن موقع انجام
  • داده‌اند به مجمع عمومی مذکور تسلیم کنند.
  • ‌ماده ۲۱۸ - در صورتی که به موجب اساسنامه شرکت یا تصمیم مجمع عمومی صاحبان سهام
  • برای دوره تصفیه یک یا چند ناظر معین شده باشد‌ناظر باید به عملیات مدیران تصفیه
  • رسیدگی کرده گزارش خود را به مجمع عمومی عادی صاحبان سهام تسلیم کند.
  • ‌ماده ۲۱۹ - در مدت تصفیه دعوت مجامع عمومی در کلیه موارد به عهده مدیران تصفیه
  • است. هرگاه مدیران تصفیه به این تکلیف عمل نکنند ناظر‌مکلف به دعوت مجمع عمومی
  • خواهد بود و در صورتی که ناظر نیز به تکلیف خود عمل نکند یا ناظر پیش‌بینی یا معین
  • نشده باشد دادگاه به تقاضای‌هر ذینفع حکم به تشکیل مجمع عمومی خواهد داد.
  • ‌ماده ۲۲۰ - صاحبان سهام حق دارند مانند زمان قبل از انحلال شرکت از عملیات و
  • حساب‌ها در مدت تصفیه کسب اطلاع کنند.
  • ‌ماده ۲۲۱ - در مدت تصفیه مقررات راجع به دعوت و تشکیل مجامع عمومی و شرایط حد
  • نصاب و اکثریت مجامع مانند زمان قبل از انحلال باید‌رعایت شود و هر گونه دعوتنامه
  • و اطلاعیه‌ای که مدیران تصفیه برای صاحبان سهام منتشر می‌کنند باید در روزنامه
  • کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و‌آگهی‌های مربوط به شرکت در آن درج می‌گردد منتشر
  • شود.
  • ‌ماده ۲۲۲ - در مواردی که به موجب این قانون مدیران تصفیه مکلف به دعوت مجامع
  • عمومی و تسلیم گزارش کارهای خود می‌باشند هرگاه مجمع‌عمومی مورد نظر دو مرتبه با
  • رعایت تشریفات مقرر در این قانون دعوت شده ولی تشکیل نگردد و یا این که تشکیل شده
  • و نتواند تصمیم بگیرد مدیران‌تصفیه باید گزارش خود و صورت حساب‌های مقرر در ماده
  • ۲۱۷ این قانون را در روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های مربوط به
  • شرکت در‌آن درج می‌گردد برای اطلاع عموم سهامداران منتشر کنند.
  • ‌ماده ۲۲۳ - آن قسمت از دارایی نقدی شرکت که در مدت تصفیه مورد احتیاج نیست بین
  • صاحبان سهام به نسبت سهام تقسیم می‌شود به شرط آن‌که حقوق بستانکاران ملحوظ و
  • معادل دیونی که هنوز موعد تأدیه آن نرسیده است موضوع شده باشد.
  • ‌ماده ۲۲۴ - پس از ختم تصفیه و انجام تعهدات و تأدیه کلیه دیون دارایی شرکت بدواً
  • به مصرف بازپرداخت مبلغ اسمی سهام به سهامداران خواهد‌رسید و مازاد به ترتیب مقرر
  • در اساسنامه شرکت و در صورتی که اساسنامه ساکت باشد به نسبت سهام بین سهامداران
  • تقسیم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۲۵ - تقسیم دارایی شرکت بین صاحبان سهام خواه در مدت تصفیه و خواه پس از آن
  • ممکن نیست مگر آن که شروع تصفیه و دعوت‌بستانکاران قبلاً سه مرتبه و هر مرتبه به
  • فاصله یک ماه در روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های
  • مربوط به شرکت در آن درج‌می‌گردد آگهی شده و لااقل شش ماه از تاریخ انتشار اولین
  • آگهی گذشته باشد.
  • ‌ماده ۲۲۶ - تخلف از ماده ۲۲۵ مدیران تصفیه را مسئول خسارات بستانکارانی قرار
  • خواهد داد که طلب خود را دریافت نکرده‌اند.
  • ‌ماده ۲۲۷ - مدیران تصفیه مکلفند ظرف یک ماه پس از ختم تصفیه مراتب را به مرجع ثبت
  • شرکت‌ها اعلام دارند تا به ثبت رسیده و در روزنامه‌رسمی و روزنامه کثیرالانتشاری
  • که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های مربوط به شرکت در آن درج می‌گردد آگهی شود و نام شرکت از
  • دفتر ثبت شرکت‌ها و دفتر‌ثبت تجارتی حذف گردد.
  • ‌ماده ۲۲۸ - پس از اعلام ختم تصفیه مدیران تصفیه باید وجوهی را که باقیمانده است
  • در حساب مخصوصی نزد یکی از بانک‌های ایران تودیع و‌صورت اسامی بستانکاران و صاحبان
  • سهامی را که حقوق خود را استیفاء نکرده‌اند نیز به آن بانک تسلیم و مراتب را طی
  • آگهی مذکور در همان ماده به‌اطلاع اشخاص ذینفع برسانند تا برای گرفتن طلب خود به
  • بانک مراجعه کنند. پس از انقضاء ده سال از تاریخ انتشار آگهی ختم تصفیه هر مبلغ از
  • وجوه که‌در بانک باقیمانده باشد در حکم مال بلاصاحب بوده و از طرف بانک با اطلاع
  • دادستان شهرستان محل به خزانه دولت منتقل خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۲۹ - دفاتر و سایر اسناد و مدارک شرکت تصفیه شده باید تا ده سال از تاریخ
  • اعلام ختم تصفیه محفوظ بماند به این منظور مدیران تصفیه باید‌مقارن اعلام ختم
  • تصفیه به مرجع ثبت شرکت‌ها دفاتر و اسناد و مدارک مذکور را نیز به مرجع ثبت
  • شرکت‌ها تحویل دهند تا نگهداری و برای مراجعه‌اشخاص ذینفع آماده باشد.
  • ‌ماده ۲۳۰ - در صورتی که مدیر تصفیه قصد استعفا از سمت خود را داشته باشد باید
  • مجمع عمومی عادی صاحبان سهام شرکت را جهت اعلام‌استعفای خود و تعیین جانشین دعوت
  • نماید. در صورتی که مجمع عمومی عادی مزبور تشکیل نشود یا نتواند مدیر تصفیه جدیدی
  • را انتخاب کند و نیز‌هرگاه مدیر تصفیه توسط دادگاه تعیین شده باشد مدیر تصفیه مکلف
  • است که قصد استعفای خود را به دادگاه اعلام کند و تعیین مدیر تصفیه جدید را
  • از‌دادگاه بخواهد در هر حال استعفای مدیر تصفیه تا هنگامی که جانشین او به ترتیب
  • مذکور در این ماده انتخاب نشده و مراتب طبق ماده ۲۰۹ این قانون‌ثبت و آگهی نشده
  • باشد کان‌لم‌یکن است.
  • ‌ماده ۲۳۱ - در صورت فوت یا حجر یا ورشکستگی مدیر تصفیه اگر مدیران تصفیه متعدد
  • باشند و مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته توسط‌مجمع عمومی شرکت انتخاب شده
  • باشد مدیر یا مدیران تصفیه باقیمانده باید مجمع عمومی عادی شرکت را جهت انتخاب
  • جانشین مدیر تصفیه متوفی‌یا محجور یا ورشکسته دعوت نمایند و در صورتی که مجمع
  • عمومی عادی مزبور تشکیل نشود یا نتواند جانشین مدیر تصفیه متوفی یا محجور
  • یا‌ورشکسته را انتخاب کند یا در صورتی که مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته
  • توسط دادگاه تعیین شده باشد مدیر یا مدیران تصفیه باقیمانده‌مکلفند تعیین جانشین
  • مدیر تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته را از دادگاه بخواهند.
  • ‌اگر امر تصفیه منحصراً به عهده یک نفر باشد در صورت فوت یا حجر یا ورشکستگی مدیر
  • تصفیه در صورتی که مدیر تصفیه توسط مجمع عمومی‌شرکت انتخاب شده باشد هر ذینفع
  • می‌تواند از مرجع ثبت شرکت‌ها بخواهد که مجمع عمومی عادی صاحبان سهام شرکت را جهت
  • تعیین جانشین‌مدیر تصفیه مذکور دعوت نماید و در صورتی که مجمع عمومی عادی مزبور
  • تشکیل نگردد یا نتواند جانشین مدیر تصفیه را انتخاب نماید یا در صورتی‌که مدیر
  • تصفیه متوفی یا محجور یا ورشکسته توسط دادگاه تعیین شده باشد هر ذینفع می‌تواند
  • تعیین جانشین را از دادگاه بخواهد.
  • ‌بخش ۱۰ - حساب‌های شرکت
  • ‌ماده ۲۳۲ - هیأت مدیره شرکت باید پس از انقضای سال مالی صورت دارایی و دیون شرکت
  • را در پایان سال و هم چنین ترازنامه و حساب عملکرد‌و حساب سود و زیان شرکت را به
  • ضمیمه گزارشی درباره فعالیت و وضع عمومی شرکت طی سال مالی مزبور تنظیم کند. اسناد
  • مذکور در این ماده باید‌اقلاً بیست روز قبل از تاریخ مجمع عمومی عادی سالانه در
  • اختیار بازرسان گذاشته شود.
  • ‌ماده ۲۳۳ - در تنظیم حساب عملکرد و حساب سود و زیان و ترازنامه شرکت باید همان
  • شکل و روش‌های ارزیابی که در سال مالی قبل از آن به کار‌رفته است رعایت شود با
  • وجود این در صورتی که تغییری در شکل و روش‌های ارزیابی سال قبل از آن مورد نظر
  • باشد باید اسناد مذکور به هر دو شکل و‌هر دو روش ارزیابی تنظیم گردد تا مجمع عمومی
  • با ملاحظه آنها و با توجه به گزارش هیأت مدیره و بازرسان نسبت به تغییرات پیشنهادی
  • تصمیم بگیرد.
  • ‌ماده ۲۳۴ - در ترازنامه باید استهلاک اموال و اندوخته‌های لازم در نظر گرفته شود
  • ولو آن که پس از وضع استهلاک و اندوخته‌ها سود قابل تقسیم‌باقی نماند یا کافی
  • نباشد.
  • ‌پایین آمدن ارزش دارایی ثابت خواه در نتیجه استعمال خواه بر اثر تغییرات فنی و
  • خواه به علل دیگر باید در استهلاکات منظور گردد. برای جبران کاهش‌احتمالی ارزش
  • سایر اقلام دارایی و زیان‌ها و هزینه‌های احتمالی باید ذخیره لازم منظور گردد.
  • ‌ماده ۲۳۵ - تعهداتی که شرکت آن را تضمین کرده است باید با قید مبلغ در ذیل
  • ترازنامه آورده شود.
  • ‌ماده ۲۳۶ - هزینه‌های تأسیس شرکت باید قبل از تقسیم هر گونه سود مستهلک شود.
  • هزینه‌های افزایش سرمایه باید حداکثر تا پنج سال از تاریخی‌که این گونه هزینه‌ها
  • به عمل آمده مستهلک شود. در صورتی که سهام جدیدی که در نتیجه افزایش سرمایه صادر
  • می‌شود به قیمتی بیش از مبلغ اسمی‌فروخته شده باشد هزینه‌های افزایش سرمایه را
  • می‌توان از محل اضافه ارزش مستهلک نمود.
  • ‌ماده ۲۳۷ - سود خالص شرکت در هر سال مالی عبارت است از درآمد حاصل در همان سال
  • مالی منهای کلیه هزینه‌ها و استهلاکات و ذخیره‌ها.
  • ‌ماده ۲۳۸ - از سود خالص شرکت پس از وضع زیان‌های وارده در سال‌های قبل باید معادل
  • یک بیستم آن بر طبق ماده ۱۴۰ به عنوان اندوخته قانونی‌موضوع شود هر تصمیم برخلاف
  • این ماده باطل است.
  • ‌ماده ۲۳۹ - سود قابل تقسیم عبارت است از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیان‌های
  • سال‌های مالی قبل و اندوخته قانونی مذکور در ماده۲۳۸ و سایر اندوخته‌های اختیاری
  • به علاوه سود قابل تقسیم سال‌های قبل که تقسیم نشده است.
  • ‌ماده ۲۴۰ - مجمع عمومی پس از تصویب حساب‌های سال مالی و احراز این که سود قابل
  • تقسیم وجود دارد مبلغی از آن را که باید بین صاحبان‌سهام تقسیم شود تعیین خواهد
  • نمود. علاوه بر این مجمع عمومی می‌تواند تصمیم بگیرد که مبالغی از اندوخته‌هایی که
  • شرکت در اختیار دارد بین‌صاحبان سهام تقسیم شود در این صورت در تصمیم مجمع عمومی
  • باید صریحاً قید شود که مبالغ مورد نظر از کدام یک از اندوخته‌ها باید برداشت
  • و‌تقسیم گردد. هر سودی که بدون رعایت مقررات این قانون تقسیم شود منافع موهوم تلقی
  • خواهد شد. نحوه پرداخت سود قابل تقسیم توسط مجمع‌عمومی تعیین می‌شود و اگر مجمع
  • عمومی در خصوص نحوه پرداخت تصمیمی نگرفته باشد هیأت مدیره نحوه پرداخت را تعیین
  • خواهد نمود ولی در‌هر حال پرداخت سود به صاحبان سهام باید ظرف هشت ماه پس از تصمیم
  • مجمع عمومی راجع به تقسیم سود انجام پذیرد.
  • ‌ماده ۲۴۱ - با رعایت شرایط مقرر در ماده ۱۳۴ نسبت معینی از سود خالص سال مالی
  • شرکت که ممکن است جهت پاداش هیأت مدیره در نظر‌گرفته شود به هیچ وجه نباید در
  • شرکت‌های سهامی عام از پنج درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می‌شود
  • و در شرکت‌های‌سهامی خاص از ده درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت
  • می‌شود تجاوز کند.
  • ‌مقررات اساسنامه و هر گونه تصمیمی که مخالف با مفاد این ماده باشد باطل و بلااثر
  • است.
  • ‌ماده ۲۴۲ - در شرکت‌های سهامی عام هیأت مدیره مکلف است که به حساب‌های سود و زیان
  • و ترازنامه شرکت گزارش حسابداران رسمی را نیز‌ضمیمه کند. حسابداران رسمی باید
  • علاوه بر اظهار نظر درباره حساب‌های شرکت گواهی نمایند که کلیه دفاتر و اسناد و
  • صورت حساب‌های شرکت و‌توضیحات مورد لزوم در اختیار آنها قرار داشته و حساب‌های سود
  • و زیان و ترازنامه تنظیم شده از طرف هیأت مدیره وضع مالی شرکت را به نحو‌صحیح و
  • روشن نشان می‌دهد.
  • ‌تبصره - منظور از حسابداران رسمی مذکور در این ماده حسابداران موضوع فصل هفتم
  • قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند سال ۱۳۴۵‌می‌باشد و در صورتی که به موجب قانون
  • شرایط و نحوه انتخاب حسابداران رسمی تغییر کند و یا عنوان دیگری برای آنان در نظر
  • گرفته شود شامل‌حسابداران مذکور در این ماده نیز خواهد بود.
  • ‌بخش ۱۱ - مقررات جزایی
  • ‌ماده ۲۴۳ - اشخاص زیر به حبس تأدیبی از سه ماه تا دو سال یا به جزای نقدی از بیست
  • هزار ریال تا دویست هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم‌خواهند شد:
  • ۱ - هرکس که عالماً و بر خلاف واقع پذیره‌نویسی سهام را تصدیق کند و یا برخلاف
  • مقررات این قانون اعلامیه پذیره‌نویسی منتشر نماید و یا‌مدارک خلاف واقع حاکی از
  • تشکیل شرکت به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم کند و یا در تعیین ارزش آورده غیر نقد تقلب
  • اعمال کند.
  • ۲ - هرکس در ورقه سهم بانام یا گواهینامه موقت سهم مبلغ پرداخت شده را بیش از آنچه
  • که واقعاً پرداخت شده است قید کند.
  • ۳ - هرکس از اعلام مطالبی که طبق مقررات این قانون باید به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام
  • کند بعضاً یا کلاً خودداری نماید و یا مطالب خلاف واقع‌به مرجع مزبور اعلام دارد.
  • ۴ - هرکس سهام یا قطعات سهام را قبل از به ثبت رسیدن شرکت و یا در صورتی که ثبت
  • شرکت مزورانه انجام گرفته باشد صادر کند.
  • ۵ - هرکس سهام یا قطعات سهام را بدون پذیره‌نویسی کلیه سرمایه و تأدیه حداقل سی و
  • پنج درصد آن و نیز تحویل کلیه سرمایه غیر نقد صادر کند.
  • ۶ - هرکس قبل از پرداخت کلیه مبلغ اسمی سهم سهام بی‌نام یا گواهینامه موقت بی‌نام
  • صادر کند.
  • ‌ماده ۲۴۴ - اشخاص زیر به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال یا به جزای نقدی از
  • پنجاه هزار ریال تا پانصد هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم‌خواهند شد:
  • ۱ - هرکس عالماً سهام یا گواهینامه موقت سهام بدون ذکر مبلغ اسمی صادر کند یا
  • بفروشد یا به معرض فروش گذارد
  • ۲ - هرکس سهام بی‌نام را قبل از آن که تمام مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد بفروشد
  • یا به معرض فروش گذارد.
  • ۳ - هرکس سهام بانام را قبل از آن که اقلاً سی و پنج درصد مبلغ اسمی آن پرداخت شده
  • باشد صادر کند یا بفروشد یا به معرض فروش گذارد.
  • ‌ماده ۲۴۵ - هرکس عالماً در هر یک از عملیات مذکور در ماده ۲۴۴ شرکت کند یا انجام
  • آن عملیات را تسهیل نماید بر حسب مورد به مجازات‌شریک یا معاون محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۴۶ - رئیس اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی در صورت ارتکاب هر یک از جرائم
  • زیر به حبس تأدیبی از دو ماه تا شش ماه یا به جزای‌نقدی از سی هزار تا سیصد هزار
  • ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد:
  • ۱ - در صورتی که ظرف مهلت مقرر در این قانون قسمت پرداخت نشده مبلغ اسمی سهام شرکت
  • را مطالبه نکنند و یا دو ماه قبل از پایان مهلت‌مذکور مجمع عمومی فوق‌العاده را
  • جهت تقلیل سرمایه شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده دعوت ننمایند.
  • ۲ - در صورتی که قبل از پرداخت کلیه سرمایه شرکت به صدور اوراق قرضه مبادرت کرده
  • یا صدور آن را اجازه دهند.
  • ‌ماده ۲۴۷ - در مورد بند یک ماده ۲۴۶ در صورتی که هر یک از اعضاء هیأت مدیره قبل
  • از انقضاء مهلت مقرر در جلسه هیأت مزبور صریحاً اعلام‌کند که باید به تکلیف قانونی
  • برای سلب مسئولیت جزایی عمل شود و به این اعلام از طرف سایر اعضاء هیأت مدیره توجه
  • نشود و جرم تحقق پیدا کند‌عضو هیأت مدیره که تکلیف قانونی را اعلام کرده است مجرم
  • شناخته نخواهد شد. سلب مسئولیت جزایی از عضو هیأت مدیره منوط به این است که‌عضو
  • هیأت مدیره علاوه بر اعلام تکلیف قانونی در جلسه هیأت مزبور مراتب را از طریق
  • ارسال اظهارنامه رسمی به هر یک از اعضاء هیأت مدیره اعلام‌نماید. در صورتی که
  • جلسات هیأت مدیره به هر علت تشکیل نگردد اعلام از طریق ارسال اظهارنامه رسمی برای
  • سلب مسئولیت جزایی از عضو هیأت‌مدیره کافی است.
  • ‌ماده ۲۴۸ - هرکس اعلامیه پذیره‌نویسی سهام یا اطلاعیه انتشار اوراق قرضه شرکت
  • سهامی را بدون امضاهای مجاز و نام و نشانی مؤسسین یا‌مدیران شرکت منتشر کند به
  • جزای نقدی از ده هزار تا سی هزار ریال محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۴۹ - هرکس با سوء نیت برای تشویق مردم به تعهد خرید اوراق بهادار شرکت
  • سهامی به صدور اعلامیه پذیره‌نویسی سهام یا اطلاعیه انتشار‌اوراق قرضه که متضمن
  • اطلاعات نادرست یا ناقص باشد مبادرت نماید و یا از روی سوء نیت جهت تهیه اعلامیه
  • یا اطلاعیه مزبور اطلاعات نادرست یا‌ناقص داده باشد به مجازات شروع به کلاهبرداری
  • محکوم خواهد شد و هرگاه اثری بر این اقدامات مترتب شده باشد مرتکب در حکم
  • کلاهبردار بوده و‌به مجازات مقرر محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۵۰ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی عام که قبل از تأدیه کلیه
  • سرمایه ثبت شده شرکت و قبل از انقضاء دو سال تمام از تاریخ‌ثبت شرکت و تصویب دو
  • ترازنامه آن توسط مجمع عمومی مبادرت به صدور اوراق قرضه نمایند به جزای نقدی از
  • بیست هزار تا دویست هزار ریال‌محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۱ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی عام که بدون رعایت مقررات ماده
  • ۵۶ این قانون مبادرت به صدور اوراق قرضه بنمایند به‌حبس تأدیبی از سه ماه تا دو
  • سال و جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۲ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل هر شرکت سهامی عمومی که نکات
  • مندرج در ماده ۶۰ این قانون را در اوراق قرضه قید ننمایند‌به جزای نقدی از بیست
  • هزار ریال تا دویست هزار ریال محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۳ - اشخاص زیر به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال یا به جزای نقدی از بیست
  • هزار تا دویست هزار ریال محکوم خواهند شد:
  • ۱ - هرکس عامداً مانع حضور دارنده سهم شرکت در جلسات مجامع عمومی صاحبان سهام بشود.
  • ۲ - هرکس با خدعه و نیرنگ خود را دارنده سهم یا قطعات سهم معرفی کند و یا به این
  • طریق در اخذ رأی در مجمع عمومی صاحبان سهام شرکت‌نماید اعم از آن که این کار را
  • شخصاً یا توسط دیگری انجام دهد.
  • ‌ماده ۲۵۴ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره شرکت سهامی که حداکثر تا ۶ ماه پس از پایان
  • هر سال مالی مجمع عمومی عادی صاحبان سهام را دعوت‌نکنند یا مدارک مقرر در ماده ۲۳۲
  • را به موقع تنظیم و تسلیم ننمایند به حبس از دو تا شش ماه یا به جزای نقدی از بیست
  • هزار تا دویست هزار ریال یا به‌هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۵ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی که صورت حاضرین در مجمع را
  • مطابق ماده ۹۹ تنظیم نکنند به جزای نقدی از بیست‌هزار تا دویست هزار ریال محکوم
  • خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۶ - هیأت رییسه هر مجمع عمومی که صورتجلسه مذکور در ماده ۱۰۵ را تنظیم
  • نکند. به مجازات مذکور در ماده قبل محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۵۷ - رئیس و اعضاء هیأت رییسه هر مجمع عمومی که مقررات راجع به حق رأی
  • صاحبان سهام را رعایت نکرده باشند به مجازات مذکور در‌ماده ۲۵۵ محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۵۸ - اشخاص زیر به حبس تأدیبی از یک سال تا سه سال محکوم خواهند شد:
  • ۱ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت که بدون صورت دارایی و ترازنامه یا
  • به استناد صورت دارایی و ترازنامه مزور منافع موهومی‌را بین صاحبان سهام تقسیم
  • کرده باشند.
  • ۲ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت که ترازنامه غیر واقع به منظور
  • پنهان داشتن وضعیت واقعی شرکت به صاحبان سهام ارائه یا‌منتشر کرده باشند.
  • ۳ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت که اموال یا اعتبارات شرکت را
  • برخلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا‌مؤسسه دیگری که خود به طور
  • مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذینفع می‌باشند مورد استفاده قرار دهند.
  • ۴ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت که با سوء نیت از اختیارات خود بر
  • خلاف منافع شرکت برای مقاصد شخصی یا به خاطر‌شرکت یا مؤسسه دیگری که خود به طور
  • مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذینفع می‌باشند استفاده کنند.
  • ‌ماده ۲۵۹ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره شرکت که متعمداً مجمع عمومی صاحبان سهام را در
  • هر موقع که انتخاب بازرسان شرکت باید انجام پذیرد‌به این منظور دعوت ننمایند و یا
  • بازرسان شرکت را به مجامع عمومی صاحبان سهام دعوت نکنند به حبس از دو تا شش ماه یا
  • جزای نقدی از بیست‌هزار تا دویست هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۶۰ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل که عامداً مانع یا مخل انجام
  • وظایف بازرسان شرکت بشوند یا اسناد و مدارکی را که برای انجام‌وظایف آنها لازم است
  • در اختیار بازرسان قرار ندهند به حبس تأدیبی از سه ماه تا دو سال یا به جزای نقدی
  • از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال یا به‌هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۶۱ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل هر شرکت سهامی که قبل از به ثبت
  • رسیدن افزایش سرمایه یا در صورتی که ثبت افزایش‌سرمایه مزورانه یا بدون رعایت
  • تشریفات لازم انجام گرفته باشد سهام یا قطعات سهام جدید صادر و منتشر کنند به جزای
  • نقدی از ده هزار تا یکصد هزار‌ریال محکوم خواهند شد. و در صورتی که قبل از پرداخت
  • تمامی مبلغ اسمی سهام مبادرت به صدور و انتشار سهام جدید یا قطعات سهام جدید
  • بنمایند‌به حبس تأدیبی از دو ماه تا شش ماه و به جزای نقدی از بیست هزار تا دویست
  • هزار ریال محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۶۲ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل هر شرکت سهامی که مرتکب جرائم
  • زیر بشوند به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست‌هزار ریال محکوم خواهند شد:
  • ۱ - در صورتی که در موقع افزایش سرمایه شرکت به استثنای مواردی که در این قانون
  • پیش‌بینی شده است حق تقدم صاحبان سهام را نسبت به‌پذیره‌نویسی و خرید سهام جدید
  • رعایت نکنند و یا مهلتی را که جهت پذیره‌نویسی سهام جدید باید در نظر گرفته شود به
  • صاحبان سهام ندهند.
  • ۲ - در صورتی که شرکت قبلاً اوراق قرضه قابل تعویض با سهم منتشر کرده باشد حقوق
  • دارندگان این گونه اوراق قرضه را نسبت به تعویض اوراق‌آنها با سهام شرکت در نظر
  • نگرفته یا قبل از انقضاء مدتی که طی آن این قبیل اوراق قرضه قابل تعویض با سهام
  • شرکت است اوراق قرضه جدید قابل‌تعویض یا قابل تبدیل به سهام منتشر کنند یا قبل از
  • تبدیل یا تعویض اوراق قرضه یا بازپرداخت مبلغ آنها سرمایه شرکت را مستهلک سازند یا
  • آن را از‌طریق بازخرید سهام کاهش دهند یا اقدام به تقسیم اندوخته کنند یا در نحوه
  • تقسیم منافع تغییراتی بدهند.
  • ‌ماده ۲۶۳ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل هر شرکت سهامی که عالماً برای سلب
  • حق تقدم از صاحبان سهام نسبت به پذیره‌نویسی سهام‌جدید به مجمع عمومی اطلاعات
  • نادرست بدهند یا اطلاعات نادرست را تصدیق کنند به حبس از شش ماه تا سه سال یا به
  • جزای نقدی از یکصد هزار‌ریال تا یک میلیون ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهند
  • شد.
  • ‌ماده ۲۶۴ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی که در مورد کاهش سرمایه عالماً
  • مقررات زیر را رعایت نکنند به جزای نقدی از بیست‌هزار ریال تا دویست هزار ریال
  • محکوم خواهند شد:
  • ۱ - در صورت عدم رعایت تساوی حقوق صاحبان سهام.
  • ۲ - در صورتی که پیشنهاد راجع به کاهش سرمایه حداقل چهل و پنج روز قبل از تشکیل
  • مجمع عمومی فوق‌العاده به بازرس شرکت تسلیم نشده‌باشد.
  • ۳ - در صورتی که تصمیم مجمع عمومی دائر بر تصویب کاهش سرمایه و مهلت و شرائط آن در
  • روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشاری که‌اعلانات مربوط به شرکت در آن نشر می‌گردد
  • آگهی نشده باشد.
  • ‌ماده ۲۶۵ - رئیس و اعضاء هیأت مدیره هر شرکت سهامی که در صورت از میان رفتن بیش
  • از نصف سرمایه شرکت بر اثر زیان‌های وارده حداکثر تا‌دو ماه مجمع عمومی فوق‌العاده
  • صاحبان سهام را دعوت ننمایند تا موضوع انحلال یا بقاء شرکت مورد شور و رأی واقع
  • شود و حداکثر تا یک ماه نسبت‌به ثبت و آگهی تصمیم مجمع مذکور اقدام ننمایند به حبس
  • از دو ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از ده هزار تا یکصد هزار ریال یا به هر دو
  • مجازات‌محکوم خواهند شد.
  • ‌ماده ۲۶۶ - هرکس با وجود منع قانونی عالماً سمت بازرسی را در شرکت سهامی بپذیرد و
  • به آن عمل کند به حبس تأدیبی از دو ماه تا شش ماه یا به‌جزای نقدی از بیست هزار تا
  • یکصد هزار ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۶۷ - هرکس در سمت بازرسی شرکت سهامی که عالماً راجع به اوضاع شرکت به مجمع
  • عمومی در گزارش‌های خود اطلاعات خلاف‌حقیقت بدهد و یا این گونه اطلاعات را تصدیق
  • کند به حبس تأدیبی از سه ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۶۸ - مدیر یا مدیران تصفیه هر شرکت سهامی که عالماً مرتکب جرائم زیر بشوند
  • به حبس تأدیبی از دو ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از‌بیست هزار تا دویست هزار
  • ریال یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد:
  • ۱ - در صورتی که ظرف یک ماه پس از انتخاب تصمیم راجع به انحلال شرکت و نام و نشانی
  • خود را به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام نکنند.
  • ۲ - در صورتی که تا شش ماه پس از شروع به امر تصفیه مجمع عمومی عادی صاحبان سهام
  • شرکت را دعوت نکرده وضعیت اموال و مطالبات و‌قروض شرکت و نحوه تصفیه امور شرکت و
  • مدتی را که جهت پایان دادن به امر تصفیه لازم می‌داند به اطلاع مجمع عمومی
  • نرسانند.
  • ۳ - در صورتی که قبل از خاتمه امر تصفیه همه‌ساله مجمع عمومی عادی صاحبان سهام
  • شرکت را با رعایت شرایط و تشریفاتی که در این قانون‌اساسنامه شرکت پیش‌بینی شده
  • است دعوت نکرده صورت دارایی منقول و غیر منقول و ترازنامه و حساب سود و زیان
  • عملیات خود را به ضمیمه‌گزارشی حاکی از اعمالی که تا آن موقع انجام داده‌اند به
  • مجمع مذکور تسلیم نکنند.
  • ۴ - در صورتی که در خاتمه دوره تصدی خود بدون آن که تمدید مدت مأموریت خود را
  • خواستار شوند به عملیات خود ادامه دهند.
  • ۵ - در صورتی که ظرف یک ماه پس از ختم تصفیه مراتب را به مرجع ثبت شرکت‌ها اعلام
  • ننمایند.
  • ۶ - در صورتی که پس از اعلام ختم تصفیه وجوهی را که باقیمانده است در حساب مخصوصی
  • در یکی از بانک‌های ایرانی تودیع ننمایند و‌صورت اسامی بستانکاران و صاحبان سهامی
  • را که حقوق خود را استیفاء نکرده‌اند به آن بانک تسلیم نکرده مراتب را طی آگهی ختم
  • تصفیه به اطلاع‌اشخاص ذینفع نرسانند.
  • ‌ماده ۲۶۹ - مدیر تصفیه یا مدیران هر شرکت سهامی که مرتکب جرائم زیر شوند به حبس
  • تأدیبی از یک سال تا سه سال محکوم خواهند شد:
  • ۱ - در صورتی که اموال یا اعتبارات شرکت در حال تصفیه را برخلاف منافع شرکت یا
  • برای مقاصد شخصی یا برای شرکت یا مؤسسه دیگری که‌خود به طور مستقیم یا غیر مستقیم
  • در آن ذینفع می‌باشند مورد استفاده قرار دهند.
  • ۲ - در صورتی که برخلاف ماده ۲۱۳ به انتقال دارایی شرکت مبادرت کنند یا بدون رعایت
  • حقوق بستانکاران و موضوع کردن قروضی که هنوز‌موعد تأدیه آن نرسیده دارایی شرکت را
  • بین صاحبان سهام تقسیم نمایند.
  • ‌بخش ۱۲ - مقررات مختلف مربوط به شرکت‌های سهامی
  • ‌ماده ۲۷۰ - هرگاه مقررات قانونی در مورد تشکیل شرکت سهامی یا عملیات آن یا
  • تصمیماتی که توسط هر یک از ارکان شرکت اتخاذ می‌گردد‌رعایت نشود بر حسب مورد بنا
  • به درخواست هر ذینفع بطلان شرکت یا عملیات یا تصمیمات مذکور به حکم دادگاه اعلام
  • خواهد شد لیکن مؤسسین و‌مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت نمی‌توانند در مقابل
  • اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند.
  • ‌ماده ۲۷۱ - در صورتی که قبل از صدور حکم بطلان شرکت یا بطلان عملیات یا تصمیمات
  • آن در مرحله بدوی موجبات بطلان مرتفع شده باشد‌دادگاه قرار سقوط دعوای بطلان را
  • صادر خواهد کرد.
  • ‌ماده ۲۷۲ - دادگاهی که دعوای بطلان نزد آن اقامه شده است می‌تواند بنا به درخواست
  • خوانده مهلتی که از شش ماه بیشتر نباشد برای رفع موجبات‌بطلان تعیین نماید. ابتدای
  • مهلت مذکور تاریخ وصول پرونده از دفتر به دادگاه است.
  • ‌در صورتی که ظرف مهلت مقرر موجبات بطلان برطرف نشده باشد دادگاه حکم مقتضی صادر
  • خواهد کرد.
  • ‌ماده ۲۷۳ - در صورت صدور حکم قطعی بر بطلان شرکت یا بطلان عملیات یا تصمیمات شرکت
  • کسانی که مسئول بطلان هستند متضامناً مسئول‌خساراتی خواهند بود که از آن بطلان به
  • صاحبان سهام و اشخاص ثالث متوجه شده است.
  • ‌ماده ۲۷۴ - دادگاهی که حکم بطلان شرکت را صادر می‌نماید باید ضمن حکم خود یک یا
  • چند نفر را به عنوان مدیر تصفیه تعیین کند تا بر طبق‌مقررات این قانون انجام وظیفه
  • نمایند.
  • ‌ماده ۲۷۵ - در هر مورد که بر اثر انحلال یا بطلان شرکت مدیر تصفیه باید از طرف
  • دادگاه تعیین شود و مدیر یا مدیران تصفیه‌ای که توسط دادگاه‌تعیین شده‌اند حاضر به
  • قبول سمت مدیریت تصفیه نباشند دادگاه امر تصفیه را به اداره تصفیه امور ورشکستگی
  • حوزه خود ارجاع می‌نماید.
  • ‌تبصره - تعیین حق‌الزحمه مدیر یا مدیران تصفیه‌ای که توسط دادگاه تعیین می‌شوند
  • به عهده دادگاه است.
  • ‌ماده ۲۷۶ - شخص یا اشخاصی که مجموع سهام آنها حداقل یک پنجم مجموع سهام شرکت باشد
  • می‌توانند در صورت تخلف یا تقصیر رئیس و‌اعضاء هیأت مدیره و یا مدیر عامل به نام و
  • از طرف شرکت و به هزینه خود علیه رئیس یا تمام یا بعضی از اعضاء هیأت مدیره و مدیر
  • عامل اقامه دعوی‌نمایند و جبران کلیه خسارات وارده به شرکت را از آنها مطالبه
  • کنند.
  • ‌در صورت محکومیت رئیس یا هر یک از اعضاء هیأت مدیره یا مدیر عامل به جبران خسارات
  • شرکت و پرداخت هزینه دادرسی حکم به نفع شرکت‌اجراء و هزینه‌ای که از طرف
  • اقامه‌کننده دعوی پرداخت شده از مبلغ محکوم به وی مسترد خواهد شد.
  • ‌در صورت محکومیت اقامه‌کنندگان دعوی پرداخت کلیه هزینه‌ها و خسارات به عهده آنان
  • است.
  • ‌ماده ۲۷۷ - مقررات اساسنامه و تصمیمات مجامع عمومی نباید به نحوی از انحاء حق
  • صاحبان سهام را در مورد اقامه دعوای مسئولیت علیه‌مدیران شرکت محدود نماید.
  • ‌ماده ۲۷۸ - شرکت سهامی خاص در صورتی می‌تواند به شرکت سهامی عام تبدیل شود که
  • اولاً موضوع به تصویب مجمع عمومی فوق‌العاده‌شرکت سهامی خاص رسیده باشد ثانیاً
  • سرمایه آن حداقل به میزانی باشد که برای شرکت‌های سهامی عام مقرر شده است و یا
  • شرکت سرمایه خود را به‌میزان مذکور افزایش دهد. ثالثاً دو سال تمام از تاریخ تأسیس
  • و ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده‌باشد.
  • رابعاً اساسنامه آن با رعایت مقررات این قانون در مورد شرکت‌های سهامی عام تنظیم یا
  • اصلاح شده باشد.
  • ‌ماده ۲۷۹ - شرکت سهامی خاص باید ظرف یک ماه از تاریخی که مجمع عمومی فوق‌العاده
  • صاحبان سهام تبدیل شرکت را تصویب کرده است‌صورتجلسه مجمع عمومی فوق‌العاده را به
  • ضمیمه مدارک زیر به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم کند:
  • ۱ - اساسنامه‌ای که برای شرکت سهامی عام به تصویب مجمع عمومی عادی یا فوق‌العاده
  • رسیده است.
  • ۲ - دو ترازنامه و حساب سود و زیان مذکور در ماده ۲۷۸ که به تأیید حسابدار رسمی
  • رسیده باشد.
  • ۳ - صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت‌ها که متضمن تقویم
  • کلیه اموال منقول و غیر منقول شرکت بوده و به تأیید‌کارشناس رسمی وزارت دادگستری
  • رسیده باشد.
  • ۴ - اعلامیه تبدیل شرکت که باید به امضاء دارندگان امضای مجاز شرکت رسیده و مشتمل
  • بر نکات زیر باشد:
  • ‌الف - نام و شماره ثبت شرکت.
  • ب - موضوع شرکت و نوع فعالیت‌های آن.
  • ج - مرکز اصلی شرکت و در صورتی که شرکت شعبی داشته باشد نشانی شعب آن.
  • ‌د - در صورتی که شرکت برای مدت محدود تشکیل شده باشد تاریخ انقضاء مدت آن.
  • ه - سرمایه شرکت و مبلغ پرداخت شده آن.
  • ‌و - اگر سهام ممتاز منتشر شده باشد تعداد و امتیازات آن.
  • ‌ز - هویت کامل رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت.
  • ح - شرایط حضور و حق رأی صاحبان سهام در مجامع عمومی.
  • ط - مقررات اساسنامه راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته.
  • ی - مبلغ دیون شرکت و هم چنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است.
  • ک - ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های شرکت در آن درج
  • می‌گردد.
  • ‌ماده ۲۸۰ - مرجع ثبت شرکت‌ها پس از وصول مدارک مذکور در ماده ۲۷۹ و تطبیق مندرجات
  • آنها با این قانون تبدیل شرکت را ثبت و مراتب را به‌هزینه شرکت آگهی خواهد نمود.
  • ‌ماده ۲۸۱ - در آگهی تبدیل شرکت باید کلیه مندرجات اعلامیه تبدیل شرکت ذکر گردد و
  • قید شود که اساسنامه شرکت و دو ترازنامه و حساب سود و‌زیان آن مربوط به دو سال قبل
  • از اتخاذ تصمیم نسبت به تبدیل شرکت و هم چنین صورت دارایی شرکت و اموال منقول و
  • غیر منقول آن در مرجع ثبت‌شرکت‌ها و در مرکز شرکت برای مراجعه علاقمندان آماده
  • می‌باشد آگهی تبدیل شرکت باید علاوه بر روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های شرکت در
  • آن‌درج می‌گردد اقلاً در یک روزنامه کثیرالانتشار دیگر نیز آگهی شود.
  • ‌ماده ۲۸۲ - شرکت سهامی خاص که بخواهد با افزایش سرمایه به شرکت سهامی عام تبدیل
  • شود باید سهام جدید خود را که در نتیجه افزایش‌سرمایه به وجود می‌آید با رعایت
  • مواد ۱۷۳ لغایت ۱۸۲ و ماده ۱۸۴ این قانون برای پذیره‌نویسی عمومی عرضه نماید. مرجع
  • ثبت شرکت‌ها در این‌مورد پس از وصول تقاضا و مدارک مربوط به تبدیل شرکت سهامی خاص
  • به شرکت سهامی عام و تطبیق آنها با مقررات قانون در صورتی که شرکت‌بتواند با
  • افزایش سرمایه از طریق پذیره‌نویسی عمومی به شرکت سهامی عام تبدیل شود اجازه
  • انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی سهام را صادر خواهد نمود.‌در اعلامیه پذیره‌نویسی باید
  • شماره و تاریخ اجازه‌نامه مزبور قید گردد.
  • ‌ماده ۲۸۳ - در صورتی که سهام جدیدی که به ترتیب مذکور در ماده قبل عرضه شده است
  • تماماً تأدیه نشود شرکت نمی‌تواند به شرکت سهامی عام‌تبدیل گردد.
  • ‌ماده ۲۸۴ - شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون باید ظرف سه سال از
  • تاریخ اجرای این قانون به صورت شرکت سهامی خاص یا‌شرکت سهامی عام درآیند و وضع خود
  • را با مقررات این قانون تطبیق دهند یا به نوع دیگری از انواع شرکت‌های تجارتی
  • مذکور در قانون تجارت مصوب‌اردیبهشت ماه ۱۳۱۱ تبدیل شوند والا منحل محسوب خواهند
  • شد و از لحاظ مقررات انحلال مشمول قانون تجارت مصوب اردیبهشت ۱۳۱۱ خواهند‌بود.
  • ‌تا هنگامی که شرکتهای سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون ظرف سه سال وضع خود
  • را با مقررات این قانون تطبیق نداده‌اند تابع مقررات مربوط‌به شرکتهای سهامی مذکور
  • در قانون تجارت مصوب اردیبهشت ۱۳۱۱ و مقررات اساسنامه خود خواهند بود.
  • ‌تطبیق وضع شرکت با مقررات این قانون وقتی محقق می‌شود که مرجع ثبت شرکتها پس از
  • احراز صحت تطبیق مراتب را ثبت و به هزینه شرکت آگهی‌کرده باشد.
  • ‌به استثنای هزینه آگهی اجرای این ماده در صورت عدم افزایش سرمایه شرکت مستلزم
  • پرداخت هیچگونه هزینه دیگری نیست و در صورت افزایش‌سرمایه هزینه‌های مربوط فقط
  • شامل میزان افزایش سرمایه می‌شود.
  • ‌ماده ۲۸۵ - تغییر اساسنامه هر یک از شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این
  • قانون به منظور تطبیق وضع آنها با مقررات این قانون استثنائاً‌ممکن است به موجب
  • تصمیم مجمع عمومی عادی صاحبان سهام شرکت صورت گیرد مگر در مورد افزایش سرمایه که
  • باید به تصویب مجمع عمومی‌فوق‌العاده برسد. ترتیب دعوت تشکیل و حد نصاب و اکثریت
  • لازم برای مجامع عادی فوق‌العاده به منظور تطبیق وضع شرکت با مقررات این قانون
  • تابع‌مقررات قانون تجارت مصوب اردیبهشت ۱۳۱۱ در مورد شرکت‌های سهامی و هم چنین
  • اساسنامه معتبر شرکت‌های موجود در تاریخ تصویب این‌قانون می‌باشد.
  • ‌ماده ۲۸۶ - برای آن که شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون بتوانند به
  • صورت شرکت سهامی خاص درآیند باید اولاً سرمایه آنها‌حداقل به میزانی باشد که برای
  • شرکت‌های سهامی خاص مقرر شده است یا سرمایه خود را با رعایت مقررات این قانون در
  • مورد افزایش سرمایه شرکت‌سهامی خاص به آن میزان افزایش دهند. ثانیاً اساسنامه خود
  • را به منظور تطبیق با مقررات این قانون اصلاح کرده مراتب را به مرجع ثبت شرکت‌ها
  • اعلام‌نمایند. مرجع ثبت شرکت‌ها پس از احراز صحت تطبیق وضع شرکت با مقررات این
  • قانون مراتب را ثبت و به هزینه شرکت آگهی خواهد نمود.
  • ‌ماده ۲۸۷ - برای آن که شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون بتوانند به
  • صورت شرکت سهامی عام درآیند باید اولاً سرمایه آنها به‌میزانی باشد که برای
  • شرکت‌های سهامی عام مقرر شده است یا سرمایه خود را با رعایت مقررات این قانون در
  • مورد افزایش سرمایه شرکت سهامی عام‌به آن میزان افزایش دهند. ثانیاً در تاریخ تبدیل
  • شرکت به شرکت سهامی عام یک سال از ثبت شرکت گذشته و یک ترازنامه آن به تصویب مجمع
  • عمومی‌عادی رسیده باشد. ثالثاً اساسنامه خود را با مقررات این قانون وفق دهند.
  • ‌ماده ۲۸۸ - در صورتی که شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون بخواهند
  • برای تطبیق وضع خود با مقررات این قانون به افزایش‌سرمایه مبادرت کنند در صورتی که
  • تمامی مبلغ اسمی سهام قبلی آنها تأدیه نشده باشد نسبت مبلغ پرداخت شده قبلی نسبت
  • به هر سهم در مورد سهام‌جدید نیز لازم‌الرعایه است و در هر حال این نسبت نمی‌تواند
  • از سی و پنج درصد مبلغ اسمی سهام کمتر باشد. در موارد مذکور در این ماده رعایت
  • ماده۱۶۵ این قانون در مورد تأدیه تمامی سرمایه قبلی شرکت الزامی نیست.
  • ‌ماده ۲۸۹ - شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون که بخواهند از طریق
  • افزایش سرمایه به شرکت سهامی عام تبدیل شوند باید‌سهام جدید خود را که در نتیجه
  • افزایش سرمایه به وجود می‌آید با رعایت مقررات این قانون برای پذیره‌نویسی عمومی
  • عرضه نمایند.
  • ‌در صورتی که سهام جدیدی که به ترتیب فوق عرضه شده است تماماً تعهد نشود و مبلغی که
  • باید بر طبق مقررات این قانون تأدیه گردد تأدیه نشود‌شرکت نمی‌تواند به شرکت سهامی
  • عام تبدیل گردد.
  • ‌ماده ۲۹۰ - شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون که بخواهند به شرکت
  • سهامی عام تبدیل شوند و به این منظور به افزایش سرمایه‌مبادرت کنند باید مدارک زیر
  • را به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم نمایند:
  • ۱ - اساسنامه‌ای که برای شرکت سهامی عام به تصویب مجمع عمومی عادی یا فوق‌العاده
  • رسیده است.
  • ۲ - صورتجلسه مجمع عمومی فوق‌العاده که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده
  • است.
  • ۳ - صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت‌ها.
  • ‌صورت مزبور باید متضمن تقویم کلیه اموال منقول و غیر منقول شرکت بوده به تأیید
  • کارشناس رسمی وزارت دادگستری رسیده باشد.
  • ۴ - طرح اعلامیه پذیره‌نویسی سهام جدید که باید به ترتیب مقرر در ماده ۱۷۴ این
  • قانون تنظیم شده باشد.
  • ۵ - آخرین ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که باید به تصویب مجمع عمومی و تأیید
  • حسابدار رسمی رسیده باشد.
  • ‌ماده ۲۹۱ - مرجع ثبت شرکت‌ها پس از وصول مدارک مذکور در ماده قبل و تطبیق مندرجات
  • آنها با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی سهام‌جدید را صادر خواهد نمود.
  • ‌ماده ۲۹۲ - کلیه مقررات مذکور در مواد ۱۷۷ لغایت ۱۸۱ این قانون برای تحقق افزایش
  • سرمایه و تبدیل شرکت سهامی به شرکت سهامی عام‌لازم‌الرعایه است. در آگهی مربوط ضمن
  • ذکر افزایش سرمایه موضوع تبدیل نیز قید خواهد شد.
  • ‌ماده ۲۹۳ - در صورت عدم تحقق افزایش سرمایه بر طبق ماده ۱۸۲ این قانون عمل خواهد
  • شد. در هر صورت شرکت باید در مهلت مذکور در ماده۲۸۴ وضع خود را با مقررات این
  • قانون تطبیق دهد.
  • ‌ماده ۲۹۴ - شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون که سرمایه آنها حداقل
  • به میزان سرمایه شرکت‌های سهامی عام مذکور در این‌قانون باشد و بخواهند به شرکت
  • سهامی عام تبدیل شوند باید مدارک زیر را به مرجع ثبت شرکت‌ها تسلیم کنند:
  • ۱ - اساسنامه‌ای که برای شرکت سهامی عام به تصویب مجمع عمومی عادی یا فوق‌العاده
  • رسیده است.
  • ۲ - صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت‌ها که باید متضمن
  • تقویم کلیه اموال منقول و غیر منقول شرکت بوده و به‌تأیید کارشناس رسمی وزارت
  • دادگستری رسیده باشد.
  • ۳ - آخرین ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که باید به تصویب مجمع عمومی و تأیید
  • حسابدار رسمی رسیده باشد.
  • ۴ - اعلامیه تبدیل شرکت سهامی به شرکت سهامی عام که باید به امضاء دارندگان امضاء
  • مجاز شرکت رسیده و مشتمل بر نکات زیر باشد:
  • ‌الف - نام و شماره ثبت شرکت.
  • ب - موضوع شرکت و نوع فعالیت‌های آن.
  • ج - مرکز اصلی شرکت و در صورتی که شرکت شعبی داشته باشد نشانی شعب آن.
  • ‌د - در صورتی که شرکت برای مدت محدود تشکیل شده باشد تاریخ انقضاء مدت آن.
  • ه - سرمایه شرکت و مبلغ پرداخت شده آن.
  • ‌و - اگر سهام ممتاز منتشر شده باشد تعداد و امتیازات آن.
  • ‌ز - هویت کامل رئیس و اعضاء هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت.
  • ح - شرایط حضور و حق رأی صاحبان سهام در مجامع عمومی.
  • ط - مقررات اساسنامه جدید راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته.
  • ی - مبلغ دیون شرکت و هم چنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است.
  • ک - ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که اطلاعیه‌ها و آگهی‌های شرکت در آن منتشر
  • می‌شود.
  • ‌ماده ۲۹۵ - مرجع ثبت شرکت‌ها پس از وصول مدارک مذکور در ماده قبل و تطبیق مندرجات
  • آنها با مقررات این قانون تبدیل شرکت سهامی را به‌شرکت سهامی عام ثبت و مراتب را
  • به هزینه شرکت آگهی خواهد نمود.
  • ‌ماده ۲۹۶ - در آگهی تبدیل شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون به شرکت
  • سهامی عام باید کلیه مندرجات اعلامیه تبدیل شرکت‌ذکر گردد و قید شود که اساسنامه
  • شرکت و صورت دارایی شرکت و اموال منقول و غیر منقول و آخرین ترازنامه و حساب سود و
  • زیان آن در مرجع ثبت‌شرکت‌ها و در مرکز شرکت برای مراجعه علاقمندان آماده می‌باشد.
  • آگهی تبدیل شرکت باید علاوه بر روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی‌های شرکت در آن‌درج
  • می‌گردد اقلاً در یک روزنامه کثیرالانتشار دیگر نیز آگهی شود.
  • ‌ماده ۲۹۷ - در مواردی که برای تطبیق وضع یک شرکت سهامی با مقررات این قانون یا
  • تبدیل آن به نوع دیگری از انواع شرکت‌های تجاری مذکور در‌قانون تجارت مصوب
  • اردیبهشت ۱۳۱۱ دعوت مجمع عمومی عادی یا فوق‌العاده صاحبان سهام شرکت یا تسلیم
  • اسناد و مدارک خاصی به مرجع ثبت‌شرکت‌ها لازم باشد و رئیس و اعضاء هیأت مدیره آن
  • شرکت به دعوت مجمع عمومی عادی یا فوق‌العاده یا تسلیم آن اسناد و مدارک به مرجع
  • ثبت‌شرکت‌ها اقدام ننمایند به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال
  • محکوم خواهند شد و علاوه بر این متضامناً مسئول جبران خساراتی‌می‌باشند که بر اثر
  • انحلال شرکت به صاحبان سهام و اشخاص ثالث وارده می‌شود.
  • ‌ماده ۲۹۸ - در مورد ماده ۲۹۷ در صورتی که هر یک از اعضاء هیأت مدیره قبل از
  • انقضاء مهلت مقرر در جلسه هیأت مزبور صریحاً اعلام کند که باید‌به تکلیف قانونی عمل
  • شود و به این اعلام از طرف سایر اعضاء هیأت مدیره توجه نشود عضو هیأت مدیره که
  • تکلیف قانونی را اعلام کرده است‌مسئولیت جزایی و مدنی نخواهد داشت. سلب مسئولیت
  • جزایی و مدنی از عضو هیأت مدیره منوط به این است که عضو هیأت مدیره علاوه بر
  • اعلام‌تکلیف قانونی در جلسه هیأت مزبور مراتب را از طریق ارسال اظهارنامه رسمی به
  • هر یک از اعضاء هیأت مدیره اعلام نماید. در صورتی که جلسات‌هیأت مدیره به هر علت
  • تشکیل نگردد اعلام از طریق ارسال اظهارنامه رسمی برای سلب مسئولیت جزایی و مدنی از
  • عضو هیأت مدیره کافی است.
  • ‌ماده ۲۹۹ - آن قسمت از مقررات قانون تجارت مصوب اردیبهشت ۱۳۱۱ مربوط به شرکت‌های
  • سهامی که ناظر بر سایر انواع شرکت‌های تجاری‌می‌باشد نسبت به آن شرکت‌ها به قوت
  • خود باقی است.
  • ‌ماده ۳۰۰ - شرکت‌های دولتی تابع قوانین تأسیس و اساسنامه‌های خود می‌باشند و فقط
  • نسبت به موضوعاتی که در قوانین و اساسنامه‌های آنها ذکر‌نشده تابع مقررات این
  • قانون می‌شوند.
  • ‌لایحه قانونی فوق مشتمل بر سیصد ماده و ۲۸ تبصره در تاریخ روز شنبه بیست و چهارم
  • اسفند ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت به استناد قانون‌اجازه اجرای موقت لایحه
  • اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۳.۹.۱۹ به تصویب کمیسیون خاص مشترک مجلسین
  • رسیده است.
  • ‌رئیس مجلس شورای ملی رئیس مجلس سنا
  • ‌عبدالله ریاضی جعفر شریف امامی
  • ویدئوهای مرتبط با قانون تجارت 
 

صورتمجلس تفکیکی چیست؟

۵ بازديد
صورتمجلس تفکیکی چیست و چگون باید آن را دریافت کنیم؟

برای اطلاع از نحوه دریافت صورت‌مجلس تفکیکی ابتدا باید آن را تعریف کنیم. بعد از اینکه یک ساختمان به صورت کامل احداث و گواهی پایان کار آن توسط شهرداری صادر شد. حد و حدود واحدهای ساخته شده و قسمت‌های مشترک ساختمان باید به صورت کامل، واضح و دقیق مشخص و تفکیک شود. نتیجه تعیین حد و حدود و تفکیک در صورت‌جلسه‌ای تنظیم می‌شود که به آن صورت‌مجلس تفکیکی می‌گویند.

شرایط صورت مجلس تفکیکی:

الف) نماینده و نقشه‌بردار اداره ثبت، صورت مجلس تفکیکی را بر اساس گواهی پایان کار تنظیم می‌کند.
ب) صورت مجلس تفکیکی باید به امضای نماینده و نقشه‌بردار اداره ثبت و مالک اختصاصی یا مالکین مشاعی برسد.
ج) صورت‌مجلس تفکیکی شامل: حدود و مساحت قسمت اختصاصی و قسمت‌های اشتراکی است همچنین مشخصات ملک و حقوق ارتفاقی نیز در صورت مجلس تفکیکی ذکر می‌شود.
د) صورت مجلس تفکیکی باید بر اساس نقشه مورد تایید شهرداری(موضوع ماده 101 قانون شهرداری) تنظیم شده باشد.
ه) در صورت مجلس تفکیکی باید گواهی شود که تجاوزی یا تعارض به املاک مجاور در آن وجود ندارد.
خ) صورت مجلس تفکیکی باید به امضای رییس اداره ثبت یا معاون وی و تایید آنها برسد.

موضوعات مربوط به صورت مجلس تفکیکی:

_ صورتمجلس تفکیکی در مورد املاکی است که قابلیت افراز یا تفکیک را داشته باشد.
_ در صورتمجلس تفکیکی، حدود بخش‌های اختصاصی و مشترک و مساحت و شماره آن ذکر می‌شود و کاری به مالکیت خصوصی واحدها ندارد.
_تا زمانی که شما گواهی پایان کار نداشته باشید نمی توانید صورتمجلس تفکیکی بگیرید و تا زمانی که صورتمجلس تفکیکی نداشته باشید نمی توانید سند رسمی بگیرید. در نتیجه: دریافت گواهی پایان کار سپس صورتمجلس تفکیکی و سپس سند رسمی

نحوه دریافت صورتمجلس تفکیکی:

1). مالک باید با نقشه تفکیکی که تهیه کرده به شهرداری مراجعه کند و در خصوص نقشه تهیه شده از شهرداری تاییدیه بگیرد. شهرداری موظف است ظرف مدت 3 ماه، نقشه ترسیمی مالک را تایید یا رد نموده و کتبا به مالک اعلام کند.
2). مالک بعد از تایید نقشه تفکیکی توسط شهرداری، با نقشه مذکور و مدارک مالکیت و هویت خود به دفتر اسناد رسمی مربوطه مراجعه نموده و درخواست تفکیک ملک را بنماید.
3). دفتر اسناد رسمی، درخواست مالک را به همراه مدارک آن به اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ملک ارسال می‌کند.
3). اداره ثبت اسناد و املاک با تعیین وقت مناسب، نماینده و نقشه‌بردار خود را انتخاب نموده و به محل ملک، اعزام می‌کند.
4) نماینده و نقشه‌بردار اداره ثبت، به همراه مالک به محل مراجعه نموده و حدود و مشخصات ملک را با نقشه تفکیکی و اسناد مالکیت و دیگر مدارک کنترل می‌کنند، تمامی مشخصات و مساحت و حدود ملک باید دقیقا مطابق مدارک باشد و به ملک مجاورین تجاوز نشده باشد.
5). بعد از انجام این عملیات مامورین اداره ثبت، صورتمجلس تفکیکی را تنظیم می‌کنند و آن را امضاء می‌نمایند. مالک نیز باید صورت‌مجلس تفکیکی را امضا کند.
6). صورت مجلس تفکیکی به اداره ثبت ارسال می‌شود و مجددا مسوول اداره ثبت مجددا آن را کنترل نموده که دقیقا مطابق مقررات قانونی تنظیم شده باشد و هزینه تفکیکی را از مالک دریافت می‌کند.
7). بعد از تنظیم صورت مجلس تفکیکی، اداره ثبت 2 نسخه از تصویر نقشه تفکیکی را به شهرداری منطقه که ملک در آن قرار دارد ارسال می‌کند، تا شهرداری آن را تایید یا رد کند.
8). در صورتی که اقدامات ثبت با ضوابط و مقررات شهرسازی(ماده 101 قانونی شهرداری) مطابقت داشته باشد، عملیات تفکیک را تایید می‌کند در غیر اینصورت جهت اصلاح به اداره ثبت ارسال می‌کند.

ابطال صورت مجلس تفکیکی:

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است یک شخص، ابطال صورت مجلس تفکیکی را از دادگاه تقاضا نماید. اما به طور کلی هر کدام از موارد 6 گانه فوق اگر در صورت مجلس تفکیکی رعایت نشود یا مقررات قانونی راجع به آن عمل نشود شخصی که از این بابت متضرر شود می‌تواند دعوای ابطال صورت مجلس تفکیکی را در دادگاه مطرح کند.

خوانده دعوای ابطال صورت مجلس تفکیکی:

خوانده دعوا اداره ثبت اسناد و املاک و دیگر مالکین هستند.

هزینه دعوای ابطال صورت مجلس تفکیکی:

به دلیل اینکه دعوای ابطال صورت مجلس تفکیکی غیرمالی است در نتیجه هزینه دادرسی آن کم بوده و صرفا اگر وکیل داشته باشید، هزینه حق الوکاله خواهید داشت.
منبع اصلی مقاله
 

استعفاء از سمت هیئت مدیره

۵ بازديد
   بسیاری از افرادی که عضو هیأت مدیره یک شرکت هستند و قصد استعفاء از سمت خود را دارند، دقیقا نمی‌دانند که برای خروج خود از سمت هیأت مدیره باید چه کاری انجام بدهند. چرا که سمت هیأت مدیره، مسئولیت‌های بسیار سنگینی را در پی دارد و تا زمانی که مدیران جدید انتخاب نشوند، مدیران قبلی مسئول هستند.

  1- به دلایل مختلف هر مدیری ممکن است که بخواهد از مدیریت یک شرکت خارج شود، اما روش صحیح را انتخاب نمی‌کند و علی‌غم استعفاء از سمت خود، باز هم مسئولیت‌های آن را دارد. معمولاً مدیران با نامه کتبی، استعفا خود را به رییس هیأت مدیره شرکت می‌دهند و رییس هیأت مدیره هم استعفای آنها را قبول می‌کند ولی در راستای عملی شدن استعفای عضو هیأت مدیره کاری انجام نمی‌دهند. چرا که اسم مدیر مستعفی در روزنامه وجود دارد و تا زمانی که مدیران جدید، تعیین نشوند، مسئولیت‌های مدیریت بر دوش آنها خواهد بود.

  2- بسیاری از افراد از روی بی‌اطلاعی یا طمع، وارد هیأت مدیره یک شرکت می‌شوند و بعد از گذشت مدتی، گرفتاری‌ها و بدهی‌های سنگین شرکت بر دوش آنها می‌افتد. یا برخی افراد برای سودجویی به نام اشخاصی دیگر اقدام به ثبت شرکت می‌کنند و مسئولیت‌های سنگین آن را بر دوش دیگری می‌اندازند. اشخاص نباید فریب سمت مدیریت در یک شرکت را بخورند.

  3- چنانچه به هر دلیلی خواستید از سمت هیأت مدیره استعفاء دهید؛ حتما باید به صورت رسمی استعفای خود را به شرکت و مدیران باقیمانده مطرح کنیدنحوه استعفای رسمی از سمت هیأت مدیره ارسال اظهارنامه است. ارسال اظهارنامه جهت استعفاء از سمت هیأت مدیره علاوه بر رفع مسئولیت از دوش مدیر، برای شرکت تبعات سنگینی خواهد داشت.

جهت دریافت نمونه اظهارنامه حرفه‌ای اعلام استعفاء از هیأت مدیره کلیک کنید.
 

دعوای اثبات مالکیت چیست؟

۷ بازديد
   
دعوای اثبات مالکیت و شرایط آن

 
     یکی از دعواها و اختلافات رایج در حال حاضر در کشور ما، دعوای اثبات مالکیت ملک است. از آنجاییکه در سال‌های اخیر در بخش املاک، افزایش قیمت شدیدی را تجربه کرده‌ایم و از طرفی ابزارهای جدیدی آمده که حدود و ثغور املاک را به صورت دقیق اندازه‌گیری می‌کند، این دعوا بسیار شایع شده است. دعوای اثبات مالکیت ملک، دارای شرایط خاصی است که خواهان بایستی آن‌ها را رعایت کند. در صورت عدم رعایت شرایط آن، دادگاه، حکم به بی‌حقی خواهان صادر می‌کند. در ادامه شرایط این دعوا را مطالعه کنید.
    زمانی که ملکی را از شخص می‌خرید و ملک مذکور در اداره ثبت اسناد و املاک به صورت رسمی ثبت نباشد و فروشنده ملک را به شما تحویل نمی‌دهد یا شخص دیگری، آن را تصرف می‌کند شما باید علیه شخصی که ملک را از او خریداری کرده‌اید و شخصی که آن را تصرف نموده، شکایت اثبات مالکیت ملک و خلع ید را مطرح کنید. توجه داشته باشید که اگر فروشنده، ملک را از شخص دیگری خریداری کرده بود، در هنگام معامله، مبایعه‌نامه قبلی فروشنده را نیز از او بگیرید. چون در این صورت باید فروشنده‌های  قبلی که ملک را به فروشنده شما فروخته اند در شکایت خود بیاورید.
   گاهی این اختلاف و دعوا، زمانی پیش می‌آید که شخصی تمام یا بخشی از ملک شما را تصرف می‌کند. در این صورت با توجه به اینکه ملک در اداره ثبت اسناد و املاک ثبت نیست، شاکی (خواهان) باید ابتدا مالکیت خود را ثابت کند. 
  دلیل اینکه مالکیت مالک در این املاک ثبت‌نشده، باید ثابت شود این است که تصرف ملک ثبت‌نشده دلیل مالکیت است و شخص مدعی باید برخلاف آن، مالکیت خود را ثابت کند. در حقیقت زمانی که شخصی مالی را در تصرف دارد، اصل بر این است که آن مال متعلق به فرد متصرف است. حال اگر شخص دیگری نسبت به آن مال ادعایی داشته باشد، باید ادعای خود را با دلیل ثابت کند. حال ممکن است زمین و ملک باشد یا خودرو و هر چیز دیگری. اما اگر یک ملک در اداره ثبت اسناد و املاک ثبت باشد، مالک کسی است که ملک به نامش ثبت است. در نتیجه نیازی به اثبات مالکیت نیست. 
   دادگاه بعد از اینکه به موضوع شما رسیدگی کرد و مدارک شما را کافی دانست رای به مالکیت شما می‌دهد. به محض اینکه رایی به نفع خود مبنی بر اثبات مالکیت از دادگاه گرفتید و قطعی شد، شما مالک رسمی ملک خواهید بود. در این موضوع رای دادگاه صرفا جنبه اعلامی داشته و نیازی به صدور اجرائیه نیست. یعنی دادگاه صرفاً، نظر خود را برای بقیه اعلام می‌کند.
خوانده دعوای اثبات مالکیت.: در این دعوا خوانده کسی است که ملک را به خواهان فروخته است. چنانچه فروشنده نیز خودش ملک را از شخص دیگری خریده باشد شما باید خریدار قبل از فروشنده خود را نیز به عنوان خوانده قرار دهید.
نکته مهم: خواهان در دعوای اثبات مالکیت ملک باید تمامی افرادی که ملک دست آنها بوده، به عنوان خوانده قرار دهد.
مدارک دعوای اثبات مالکیت: برای طرح دعوای اثبات مالکیت لزوما نیازی نیست که شما مبایعه‌نامه داشته باشید. عقد بیع ممکن است شفاهی هم ایجاد شود فقط اثبات کردن آن ممکن است کار سختی باشد. 

نکات مربوط به اثبات مالکیت

1- نکته اول: شما نمی توانید در خصوص ملکی که در اداره ثبت اسناد و املاک ثبت است دادخواست اثبات مالکیت بدهید. چرا که دادگاه سریعا شکایت شما را رد می کند. در نتیجه این شکایت صرفا در مورد املاکی است که در اداره ثبت اسناد، ثبت نیست. ضمنا اگر شما ملکی را با مبایعه‌نامه عادی خریده باشید و شخصی ملک را تصرف کند شما نمی‌توانید تحت عنوان خلع ید، شخص متصرف را از ملک، بیرون کنید. خلع ید یعنی خارج کردن ملک از دست متصرف است. برای اینکار حتما ابتدا باید مالکیت شما بر ملک ثابت شود. مالکیت شما با مبایعه‌نامه عادی فقط در دادگاه قابل اثبات است. (طرح دعوای اثبات مالکیتاما اگر در خصوص مالکیت خود، سند رسمی داشتید مستقیما می‌توانستید دعوای خلع ید مطرح کنید.
2- نکته دوم: در خصوص دعوای اثبات مالکیت ملک، لزوما نیازی نیست که مبایعه‌نامه‌ای در بین باشد، اثبات مالکیت ممکن است با روش دیگری نیز قابل اثبات باشد.
3- نکته سوم: اگر ملکی که خریداری کرده‌اید در اداره ثبت اسناد، ثبت نشده و شخص دیگری آن را تصرف کرده است، می‌توانید هم زمان با شکایت اثبات مالکیت، خلع ید از ملک را نیز مطرح کنید.
4- نکته چهارم: در صورتی که ملکی ثبت نشده باشد و در تصرف شخصی باشد، اصل بر آن است که شخص متصرف، مالک است، مگر اینکه شخص دیگری مدارک و مستندات مالکیت داشته باشد و طرح دعوا بکند.
5- نکته پنجم: این دعوا در دادگاهی مطرح می‌شود که ملک در حوزه آن باشد.

ویدئو مربوطه را در آپارات ببینید.